«Falling Down filman bezalaxe», egin dute konparazioa kazetariek (benetan, gazteleraz bota dute, hobeki ikusiko dugulakoan: «Un día de furia»), gutxiasko gehienoi ezaguna zaigun Michael Douglas bere onetik irtendako hura etor dakigun kontatu ahala. Ez dute Ken Loach esango. Datuak ere eman dituzte, Mercedesetik egotzia izan zela, baita makina ostu zuen enpresatik ere. Zer ikusirik ez Douglasek gorpuzten duen Foster jaunarekin. Kalean utzi duen enpresari ez beste guztiari ekiten dio Fosterrek filman; Mercedesen atxilotutakoaren bakardade etsiak, berriz, lan sistema bera salatzen du, gabon zirrikituetatik sartzen zaigun orroa: lan baldintzak, prekaritatea, etorkizun eza, normal antzean bizitzen segitzeko lain izango ote dugun... ez zaigu, ordea, ez Douglasen filman ez albistegietan, beldur hauek pertsonaren baitan eragiten duten txikiziorik kontatuko. Ez gara furgonetak. Izan ere, erraz seinalaturiko eroaz gain, egitura ekonomiko guztia zikindu behar litzateke, eta nork nahi du horretan hasi.
Mahaia jarri eta irratia goratu dut. Badator Radetzky marexala bere txalo zalditeriarekin.
