Saltsa

Frisiarrak duela bost urte ezagutu genituen. Bertsolari Txapelketa Nagusiaren finalera etorri ziren. Euren hizkuntzan inprobisazioa indartzeko grina zuten eta hona etorri ziren gure berri jakitera.

Bi-hiru egunean haiekin ibilita, guk ere zerbait ikasi genuen. Nik behintzat ez nekien ordura arte frisiarren lurraldeak Herbehereen ze zati harrapatzen zuen. Ezta nederlandera ez zen beste hizkuntza bat bazenik ere lurralde hartan...

Finaletik finalera heltzen zaizkigu nonbait alde hartako albisteak. Atzo berripaper honen bidez jakin genuen bildts deritzan dialekto bat ere hitz egiten dela han, eta Gerard de Jong kazetariak eleberri bat argitaratu duela, estreinakoz, dialekto horretan idatzia. Nahiz eta Frisian hizkuntza nagusia frisiera izan, hizkuntza gutxituak babesten omen dituzte. Tira, ondo. Txikiak txikiagoari laguntzen ez badio... Elkarrizketa osoan deigarrien iruditu zaidana, irakaskuntzari buruz dioena da: «Eskoletan bildtsa irakasteko eskubidea dago, baina irakasle bakoitzaren erabakia da». Badakit errealitate bat eta bestea arras desberdinak direla, baina gurera ekarri nau gogoak. Edozer izanda ere irakaslearen erabakiaren esku utzitakoa, a zer saltsa sortuko litzatekeen eskola, irakasle, ikasle, guraso eta agintarien artean!