Amyl and The Sniffers
'Cartoon Darkness'
Diskoetxea: Rough Trade.
Dena azkar doanez, badakigu talde baten momentu on bat begiak itxi eta ireki orduko desagertu daitekeela. Amyl and The Sniffers australiarrek primeran ulertu dutela dirudi, eta azken bi urteetan mundu osoan bira eman ondoren, lanean jarri dira orain arteko abesti bilduma onena eskaintzeko.
Jakitun izanik jarrera hutsez ez dela karrera bat eraikitzen, laukoteak Nick Launay ekoizle britainiar beteranoa fitxatu du, iraganean ere INXS, Midnight Oil eta Nick Cave artista australiarrei distira atera ziena nazioartean arrakasta izan zezaten, eta Foo Fightersek Los Angelesen dituen estudioetara joan da grabatzera. Hala ere, honako ezerk ez zukeen balioko, taldeak sorturiko materiala ez balitz ona izan; baina lehen aipatu bezala, hor ez dute hutsik egin eta Cartoon Darkness une distiratsuz beteta dagoen diskoa da.
Duela hiru urte argitaratutako Comfort To Me (2021) lanean jada, Amylek eta bere lagunek erakutsi zuten euren debuteko punk zikinaren mugak gainditzeko gai zirela, baina hirugarren albumean pauso bat edo bi haratago joan dira, eta beste estilo batzuekin jolasten ausartu dira, ongietorri askotariko eta koloretsua emanez, baina hasieratik duten esentzia zikin eta errebelde hori nolabait mantenduz. Amy Taylorren ahots garratzak nolabaiteko nekea eragiten dien horiek ere poztu egingo dira, hemen beste erregistro batzuk erabiltzen baititu, Debbie Harryrengana gehiago hurbilduz, eta gutxiago Wendy O. Williamsengana.
Bere alderik sutsuena gustuko dutenak aseko dituzten ohiko rock abestien artean, hala nola Jerkin, It's Mine, Pigs eta Motorbike Song, 1960ko hamarkadako popean inspiratzen diren beste pieza batzuk ere nahasten eta nabarmentzen dira. Big Dreams ederra, mugako aire horrekin —Nancy Sinatrak abestu zezakeela eman dezake—, Bailing On Me melodikoa, U Should Not Be Doing That disco abestia, Me And The Girls, Daft Punk-en ahots-efektuak dituena, edo 1970eko hamarkadako rockean ohiko ziren riff pisutsuak Doing In Me Head eta Tiny Bikini abestietan.
Nahiz eta taldeak marrazki bizidun ganberroen itxura hori transmititzen duen batzuetan, taldekideak oso kontziente dira bizi diren benetako munduaz, eta euren hitzetan amorrua ageri da, sare sozialen energia toxikoaren, korporazio handien zikoizkeriaren eta arau normatiboetatik ateratzen direnak epaitzen dituztenen aurka. Honako honetan ere ausartu egin dira, eta taldearen jarrera, oso entretenigarria izateaz gain, inspiratzailea ere bada.
Oraindik ere gazte errebeldeak dira, baina euren ibilbidean eboluzio naturala jasaten ari dira, eta ederra da aurrera egiten doazela ikustea, baina betiko esentzia hori mantenduta, zuzenekoetan gar eta indar bortitza agerian jartzeko diskoa baita honako hau ere.
