Lagunarteko ziztada garratzak

Lagunarteko hizketaldi batean sortu zen ideia. Erlauntza antzezlana estreinatu eta gutxira, orain bi urte, istorioa zinemara eramatea ederra litzatekeela aipatu zioten elkarri taldeko kideek. Bestela bezala, hasiera batean, Mireia Gabilondo zuzendariak aitortu duenez. Kepa Errastik idatzi zuen obraren gidoia, eta biek, eskuz esku, testua zinemarako egokitzeari ekin zioten iaz. «Ez ziguten diru laguntzarik eman, eta tiradera batean geratu zen. Baina konfinamenduari esker, tiradera hori berriro zabaldu, eta zer edo zer egin behar genuela pentsatu genuen», azaldu du Gabilondok. Talde osoa elkartu, eta hiru astez jardun zuten filmaketa lanak egiten, iragan uztailean, Gamiz-Fikan (Bizkaia). Eta ibilbide horren guztiaren emaitza bihar helduko da zinema aretoetara. Euskaraz eta gaztelaniaz estreinatuko dute Erlauntza filma, laguntasuna ardatz duen komedia garratza.

Harrera ona izan zuen antzezlanak hasieratik, eta oraindik ere segitzen dute emanaldiak egiten. Baina antzokietatik zinema aretoetarako jauzia egingo du orain istorioak, Tentazioa eta Acronica ekoiztetxeen eskutik. Antzezlana bezala, Gabilondok zuzendu du filma ere, eta oholtza gainean aritzen den antzezle talde bera ikusi ahal izango da orain pantaila handian: Naiara Arnedo, Itziar Atienza, Sara Cozar, Getari Etxegarai, Aitziber Garmendia eta Leire Ruiz aktoreek gorpuztu dituzte kontakizuneko sei pertsonaiak.

Landetxe batean bildu dira txikitatik lagun diren sei emakume, haietako baten ezkontza aurretik, elkarrekin asteburu zoro bat pasatzeko asmoz, musika, alkohola eta drogak lagun. Haietariko batzuk aspaldian ez dira elkarrekin egon, beste batzuek harreman estuagoa mantendu dute. Baina betidanik dira lagunak, eta ongi ezagutzen dute elkar. Edo hori uste dute, behintzat. Hizketaldiak eta gertakariak korapilatuz joan ahala, sekretuak, trapu zaharrak, aitorpenak eta ziztada garratzak joango baitira festara batzen. Barreak nahiz malkoak partekatuko dituzte protagonistek azkenean, uste baino zoroagoa bihurtu zaien asteburu horretan. Dena, erlauntza bat lekuko dutela.

Laguntasunaz, lagunartean

Umore garratza darabil filmak, eta laguntasuna du hizpide nagusi. Hain zuzen, lagun artean aurrera eramandako proiektua izan dela adierazi zuen Gabilondok, atzo, filma ikusteko lantalde osoarekin Donostian eginiko topaketan. «Denek oso ondo hartu zuten proposamena, eta, horri esker, lagunen artean egindako adiskidetasunari buruzko pelikula bat osatu dugu». Gaineratu zuenez, maitasunaz asko hitz egin ohi da, «gehiegi agian», baina laguntasuna haren «anaia txikia» balitz bezala hartu, eta bazter utzi izan dela iritzi zion. Hari gorazarre egiten dio filmak, haren hitzetan.

Eta laguntasuna izan da sortze prozesuan ere elementu garrantzitsuetako bat. Guztira, hogeitik gora kidek osatu dute lantaldea, «denak lagunak, eta denak profesional handiak», eta haien jarduna eta jarrera eskertu zituen zuzendariak. «Egin nahi genuen filma egin dugu, tiraderan zegoenean irudikatzen genuen filmaren modukoa». Baina izan du hasieran irudikatzen ez zuten osagairik ere. Musika, adibidez, Fernando Velazquezek osatu du. Gabilondok azaldu zuen hasieran ez zutela musika berariaz sortzeko asmorik, antzezlanean entzuten diren abestiak baliatzea zutela buruan. Baina Velazquezek berak deitu zien musika egin nahi zuela esanez. Euskadiko Orkestrarekin grabatu zituzten hark sortutako doinuak, eta, haiekin bezala, talde osoarekin esker oneko agertu zen Gabilondo. «Imajinatu ahal nuen jende onena eduki dugu gure artean». Pozik agertu zen Errasti ere kideekin, prozesuarekin eta estreinaldiarekin. «Ilusio handia egiten du zure burutik ateratako zerbait aurrena antzerki eta gero pelikula bihurtu ahal izateak».

Grabazio baterako hiru asteko tartea laburra izan badaiteke ere, haientzat nahikoa izan zen filmaren jatorrizko bertsio bat ez, baizik eta bi filmatzeko, euskaraz eta gazteleraz grabatu baitzituzten eszena guztiak tarte hartan. Gabilondok azaldu zuen hautu hori hasieratik izan zuela argi, antzezlanean ere biak ematen baitituzte. Eta taula gainean pilatutako eskarmentuak lagundu ziela azaldu zuen Aitziber Garmendia aktoreak: «Bi urtetik gora daramatzagu biran, eta horrek pila bat erraztu du dena, testuak eta pertsonaiak oso barneratuta baititugu. Gero, egia da erregistro aldaketa bortitz bat egin behar izan dela agertokitik zinemara eramateko». Filmaketa «udaleku oso fuerte batzuk bezalakoa» izan zela gehitu zuen. Eta grabaketa egunetako giro ona ekarri zuten gogora gainerako kideek ere. Leire Ruiz: «Oholtzan eta oholtzatik kanpo lagun izatera eraman gaitu antzezlanak, eta filma egitea ere esperientzia izugarria izan da. Aktore gisa, ahalegin handia eskatu duen lan bat izan da, baina horren ondo inguratuta egoteak dena erraztu du».

Ziurgabetasuna nagusi den garaiotan, pelikula filmatu, muntatu eta jarraian estreinatzea erabaki zuten. «Ez da erraza izan», aitortu zuen zuzendariak, «baina lortu dugu, eta pozik gaude». Zinema segurua dela aldarrikatu, eta filma ikustera joatera deitu zuten. Hego Euskal Herriko hainbat aretotara ez ezik, Espainiako eta Herrialde Katalanetako beste hainbatetara ere iritsiko da bihar.