Trokelatua

Idazlea eta ilustratzailea: Lucie Felix. Itzultzailea: Joxemari Sestorain. Argitaletxea: Denonartean.

Moda berriek berriz ere asmatzeko beharrean jarri dute euskara: nola adierazi liburuetako ebakidurak? Argitaratzaileek «ebakin» izendatu dute, baina hitz hori ebakitzearen ondorioz sortutako pieza da, ez bertan sortzen den zuloa, are gutxiago teknika bera. Beste ezer hoberen faltan, gaztelaniaren «trokelatu» erabiliko dugu, Xuxenek eta Hiztegi Batuak onartzen digute eta barbarismoa.

Bada, liburu hau ebakiduraz, trokelatuz, beteta dator. Hain zuzen, halako teknikaren aukeren katalogo bat dirudi. Narratzaileak ez du gainera teknika honetaz gain beste ezer asko esateko, igel baten eta hontz baten kontu txiki pare bat ez bada.

Lankide liburuzale batek halako ezaugarriak ikustean segituan esan zuen: lan eder honi probetxua atera behar zaio. Testua neuk asmatuko diot, eta ea zer ateratzen zaidan... Ez nuen esateko aukerarik izan, baina liburuaren amaierak erronka bat dakar, irudiak ez duelako asko laguntzen, atzeko azalean begiratu ezean.

Bada, zuri horixe proposatzen dizut: har ezazu liburu hau, eta goza ezazu lehenik bertako irudi jolasekin. Baina, ondoren, asma iezaiozu ipuin bat... edo bi.