Bietatik pixka bat

Zerk erakartzen duen haurra liburuetara ez daki inork. Arrakasta ez da inoiz ziurra izaten. Garaian garaiko modak sustatzen dira, holako eta halako ezaugarriak hobesten, oinarrizko printzipio baten bueltan: literatura ona eta komertziala antagonistak dira. Asko saldu nahi duten argitaletxeek amore eman ohi dute kalitate irizpideei dagokienez —alegia, kritikari eta bitartekariek hobesten ditugun balio literarioak, hala nola originaltasuna, pertsonaia eta trama fundamentuzkoak, hizkuntzaren erabilera taxuzkoa...—, eta azaleko zein modako ezaugarrietan jartzen dute indarra—kontsumoa areagotzen duten elementu iraungi-errazak dituzten ezaugarriekin: pertsonaia manikeo absurdoak, sinplekeria estilistikoak, irudi eta kolore histrionikoak...—.

Tarteka, ordea, badira bi joera horiek batu eta erdibideko saiakerak, bietatik pixka bat hartuta argitaratzen diren lanak. Eta esango nuke hementxe kokatzen zaigula Marimatrakak bilduma kaleratu berria: gidoiak halako mami pedagogiko bat dauka, komertzial deituko dugun testuinguru batean txertatua. Niri emaitza balekoa iruditu zait, eta nire inguruko haurrei gustatu zaie. Zeozer bada, ezta?