«Kritika eraikitzailea egiteak lagundu dezake etorkizuna asmatzen»

Bi itzulpen ekarri ditu aurten azokara Danele Sarriugarte idazle eta itzultzaileak (Elgoibar, Gipuzkoa, 1989): Luisa Carnesen Hamahiru ipuin (Erein) eta Assata Shakurren Autobiografia bat (Katakrak). Peru Galbete musikariak (Donostia, 1987), berriz, Plateruenan zuzenean aurkeztu zuen Beiratu disko berria atzo arratsean.

Zer harreman izan duzue orain arte azokarekin?

DANELE SARRIUGARTE: Etorriko nintzen, baina txikitako oroitzapenik ez dut. Niretzat azoka batez ere izan da pertsonaia publiko bilakatu osteko azoka hori, eta egonezina sortu izan didan toki bat ere izan da. Erraiak atera zen urtean ez, orduan gozatu egin nuen; baina ondorengoetan nire tokia zein ote zen eta halako gauza asko mugitu izan dizkit. Eta uste dut orain jada lasaiago bizi dudala, beste inguru bat edo egoteko beste modu bat topatuta.

PERU GALBETE: Uste dut lehengo Gaztetxean egiten zen azoka alternatibora etorri nintzela lehen aldiz, kontzertu bat ematera musikarekin hasi berria nintzela, eta, noski, bide batez, azoka honetara zer zegoen ikustera. Batetik, gogoko dut sortzaileekin elkartzea; baina, aldi berean, aurten, iritsi, eta pentsatu nuen: «Buf, zenbat jende eta zenbat estimulu...».

Itzulera urtea da aurtengoa. Zer sumatu duzue inguruan?

GALBETE: Aurrez, urteren batean, etorri izan nintzen ikusle modura, baina iaz eta aurten baino ez naiz egon sortzaile gisa, beraz, ez dut perspektiba bat. Oraingoz, niretzat dena da pixka bat berria.

SARRIUGARTE: Niri, betiko azokaren itzulera aipatu dugula, Plateruena ez egotea erabat martxan edo irekita oso deigarria egin zait. Niretzat, alde horretatik, ez da batere ohiko azoka bat izan.

Baina bat azokari?

SARRIUGARTE: Tira, ez da zehazki azokari, baina nahiko nuke esan nire kasuan Donostiatik hona iristeko garraio publikoa ez dela batere praktikoa.

GALBETE: Ni musikaria naiz, eta iruditzen zait musikan behintzat garaiak aldatu direla, eta nolabait eredua ere aldatu behar dela. Eta ez bada kontsumitzen musika fisikoki, beste zerbait saltzea bilatu beharrean, agian bultzatu behar direla gehiago zuzeneko kontzertuak, eta hori gehiago zaindu.

Zertan egin du aurrera kultur komunitateak, zuen ustez? Eta zertan ikusten duzue trabatua?

SARRIUGARTE: Nik ikusten dut ni baino urte batzuk gazteagoa den jendeak beste jarrera eta egoteko modu batzuk dituela, eta niretzat izan da kristoren arnasa eta poza. Eta gero, ikusten dut trabatuta gaudela desadostasunen, gatazken eta botere harremanen kudeaketan, eta hori bideratzeko espazioen falta dagoela.

GALBETE: Nik uste dut igual zaila dela momentuan aldaketak ikustea, baina atzera begira jarrita, bagoazela aurrera. Eta, aurreko galderari lotuta, iruditzen zait urtero kritika eraikitzailea baldin badago, horrek lagun dezakeela asmatzen; azkenean, etorkizuna hor dugu asmatzeko, eta horretan ere jarri behar da burua edo energia, ez bakarrik dugunarekin geratu.

Aurtengo uztatik bina ale?

SARRIUGARTE: Gailuren binilo arrosaren bila etorri naiz [Begiak, egiak ba ote?, Bidehuts]. Liburu gomendagarria iruditzen zait Kae Tempesten Antzinako berri-berriak ere [Igela]. Eta Peruren zuzenekoek magia asko dute, eta bere diskoa ere gomendatuko nuke.

GALBETE: Nik Hatxeren disko berria [Panpina hautsien dantza 2, Mukuru] aipatuko dut, eta poesia liburu bat: Izaskun Igoaren Hotza bazkatzen [Balea Zuria].