Hitz gutxitan

Iaz argitaratu zenean obra honen lehen liburukia, atsegin handiz irakurri nuen. Ez dakit zergatik, ez nion gure txoko honetan aipurik egin, eta, orain, bigarrena argitaratu berritan, ezin aukera galdu.

Ehun eta hirurogei orrialde dituen liburu luzanga da, tradizio klasikotik jasotako hogeita hamasei ipuinen egokitzapenak eskaintzen dituena. Zuri-beltzean agertzen dira ilustrazioak, bana ipuineko.

Izenburuaren haritik, ipuinok irakaspenezkoak izateko bokazioarekin eskaintzen dira. Guztiak ere laburrak dira, jatorrizkoaren moldapen sinplifikatuak, eta hizkuntza arazorik ez sortzeko moduan josiak. Eta, hala ere, proposamen aberatsa iruditzen zait. Ipuinok badute hausnarketa sustatzeko ahalmen nahikoa beren biluztasuna barkatzeko eta, are, goraipatzeko.

Aurkitzen diodan eragozpena estetikoa da, zeren ilustrazioek bi joera antagonista erakusten baitituzte: badira gozotik gutxi duten Tim Burtonen antzekoak, eta badira erabat dultzeak diren bestetzuk. Azken horiek distortsioa sortzen dutela iruditzen zait, beste irakurle prototipo batentzat egokiak.