«Gizartean ditugun rolak astindu nahi ditugu»

Niña Coyote eta Chico Tornado bikote musikaleko kide da Koldo Soret (Donostia, 1976). Hamaika proiektutan ibilitakoa da, baina, egun, Ursula Strongekin sortutako taldeari eskaintzen dio denbora gehien. Gaur joko dute EHZn, 19:00etan.

Zer eskainiko diozue gaur EHZko publikoari?

Eate azken lana apirilean kaleratu genuen. Duela bi urte, EHZn egon ginen, lehenengo diskoarekin. Orain, hiru disko ditugu jada, eta, kantak tartekatuz, hiru horien errepertorio bat joko dugu.

San Frantziskon sortu zen proiektua, AEBetan. Zer-nolako garapen musikala izan du?

Betiko musika egiten dugu, baina, estilo bera izan arren, eboluzionatu egin dugu. Lehen, gitarrarekin baxuaren soinua simulatzen nuen, baina, orain, organo batena ere simulatzen dugu, adibidez. Soinua ere hobetuz joan da.

Musika instrumentala egiten duzue batez ere?

Erdi eta erdi egiten dugu. Hasieran instrumentala izan behar zuen taldeak, oso gustura egiten genuelako, baina kanta batzuek eskatzen ziguten hitzak izatea. Azken diskoarekin berdin gertatu zaigu. Kantuek eskatzen dutenaren araberakoa da.

Zer transmititu nahi duzue kantuetan?

Gu saiatzen gara agertoki gainean gozatzen. Baina, beharbada, gizartean ditugun rolak astindu nahi ditugu, eta jendea mugiarazi. Gure hitzetan, desadostasunak, kezkak, mundua ikusteko moduak... agertzen ditugu.

Denbora gutxian egin zarete ezagunak.

Gure sorpresarako, jendearen erantzuna oso ona izan da. Proiektuarekin hasi ginenean ez genekien zein erantzun izanen genuen. Euskal Herrian zehar jo genuen, baina hortik kanpo ere kontzertu asko izan ditugu. Maiatzean, esaterako, Espainian zehar ibili gara disko berria aurkezten. Hamar kontzertu egin ditugu. Estatu Batuetan ere izan gara, baita Europan barna eta Mexikon ere.

Izena ere originala da. Jendea erakartzen du? Nondik dator?

Euskarazko proiektua izanda, hasieran beldur pixka bat ematen zigun, eta arraroa iruditzen zitzaigun. Baina ohiko izenekin apurtzeko, hori erabaki genuen. San Frantziskon sortu zen ideia. Nik hilabete eta erdi neraman instrumenturik jo gabe, eta, trago batzuen ondoren, lokal batera joan, eta kantatzen hasi nintzen, gitarra jotzen, bateriarekin... Bertako ezezagun batzuek zioten: «Begira, Chico Tornado dirudi». Hortik dator nire izena.

Hamaika proiektutan ibilitakoa zara.

Nik jada 25 urte daramatzat agertoki gainean. Hamabost urterekin igo nintzen lehen aldiz. Talde askotan ibili naiz, eta disko asko grabatu ditugu. Gelditu gabe ibili naiz. Niretzat ere sorpresa bat da, horrenbeste urteren ondoren, oraindik proiektuak egitea eta jendearen berotasun hori sumatzea, jendea kontzertuetara joatea.

Energia horrekin joko duzue gaur?

Izugarrizko gogoa dugu. Bigarren aldia da. Bertan egonen dira, adibidez, Fermin Muguruza bere lan berriarekin, eta Willis Drummond —urte bat baino gehiago igarota, berriz itzuliko dira—. Guretzat plazer bat da joko duten taldeekin egotea. Kadavar rock taldea ere han egonen da. Haiekin Azkena Rock festibalean egin genuen topo, duela bi urte. Gau hartan oso harreman sendoa egin genuen. Eta, orain, bi urteren ondoren, berriz elkartuko gara. Gau berezia izanen da gaurkoa.