Etxeko tronua jokoan

Katu bat ageri da lehen orrian, Leo, errege bat bezain handikiro bizi den katu bat, hain zuzen. Gizonezko bat zerbait kozinatzen ari den bitartean, telebista gainean dago, lasai etzanda. Eta telebistan, lehoi baten irudia ikusten da. Hortik aurrera, irudiek erakutsiko dute telebistako ahotsa izango den testua. Ahots horrek deskribatuko ditu katuaren gorabeherak. Izan ere, katuaren bizitza, ezustean, aldatu egingo da bat-batean, lehiakide bat agertuko baitzaio etxean bertan. «Afrikako sabanako istorio bat etxe barruan katuei gertatzen zaizkien gauzekin uztartzen da», azaldu du Mikel Gurrutxagak. Harenak dira hitzak, eta Maite arrebak egin ditu Leo, sabanako errege (Elkar) album ilustratuko marrazkiak.

Aurkezpenean aipatu duenez, familiako bazkarietan-eta, arrebari esku artean zer lan dituen galdetzeko ohitura du Mikel Gurrutxagak. Eta hala sortu zen elkarrekin ondu duten azken proiektua ere. Tailer batzuetan parte hartzeko, sekuentzia txiki bat zuen prestatuta hark. «Haur bat marraztu behar nuen, eta egin nuen haur bat katu batekin; katua bere pototik edaten ari da lasai asko, eta haur bat biberoitik; azkenean, katuaren terrenoan sartzen da haurra, eta haren pototik edaten du. Oso gauza sinplea zen, baina gorde egin nuen, pentsatuz eman zezakeela jokoa».

Aldizkari batean irakurritakoak ere eman zion zer pentsatua Maite Gurrutxagari. Katuak eta txakurrak elkarrengandik oso ezberdinak direla jartzen zuen, txakurrek oso ondo bereizten dutelako gizaki batekin edo beste txakur batekin ari diren jolasean, eta katuen kasuan ez dagoelako hain argi bereizketa hori egiten duten, gizakiekin ere beste katuekin bezala harremantzen direlako batzuetan. «Grazia egiten zidan katu batek, akaso, gu ere katu handi batzuk garela pentsatzeak, eta jolas horri tiraka hasi ginen».

Katuak etxekotu zirenetik denbora asko igaro den arren oraindik ere piztia izaera badutela iritzita, testuen eta irudien bidez bi izaera horiek uztartzen saiatu direla azaldu dute. «Album ilustratu baten izaera izatea» izan da beren buruhauste nagusia,«testua leku batetik eta irudia bestetik baldin badatoz, ondo lotzea biak, eta bien artean istorio bakar bat sortzea».

«Hitz gutxitan, gauza asko»

Liburuaren ezaugarri horixe bera nabarmendu du Antxiñe Mendizabal Elkarreko editoreak. «Lotura oso polita dago testuaren eta ilustrazioaren artean». Haren esanetan, «hitz gutxitan gauza asko» esaten dituen liburu bat da. Eta zenbat eta gehiagotan irakurri, eta zenbat eta gehiago begiratu irudiei, orduan eta xehetasun berri gehiago deskubritzen dira.

Formatu txikia du, hamabost zentimetro inguru alderik alde. «Ohituta gaude tamaina handiko album eta liburu ilustratuak egitera, eta formatu originala iruditu zitzaigun hau». Mendizabalen esanetan, ohikoa da albumak haurrentzat nahiz helduentzat direla esatea ere, eta Leo, sabanako errege ere hala dela aipatu du. «Txikiek era batera hartuko dute liburua, eta helduek beste irakurketa bat egingo dute, eta katuzaleek, akaso, beste begirada batekin begiratuko diote».