Musika sistemaren «ajeak» irmo nabarmentzen ditu Urbizuk, kezkatuta oso. Ekonomiari loturiko faktoreak kritikatu ditu, baina, gainera, sinetsia dago badela azken urteotan okerrera egiten ari den beste alderdi bat ere: hizkuntzarena.
Ikusi gehiago
Hasiera bat deitu diozu diskoari. Izana baitzenuen hasiera mordo bat lehendik ere. Zer aldatu da horietako bakoitzean?
Dena aldatu da, erabat: gizartea, gure herria, gu, egoera.
Ekonomikoki irauteko beharrezko baldintzak ere aldatu dira. Egun, merchandising-a saltzea da diru iturri handietako bat. Berri Txarrak-ek ez dio utzi halako produktuak saltzeari.
Musikaz bizitzea oso zaila da; euskaraz, are zailagoa. Niri mirari bat iruditzen zait oraindik ere. Nekea sentitzean, bada aintzat hartu beharreko zerbait. Halere, argi dago sistema ez dagoela pentsatua musikari izateko. Hari horretatik zintzilik zaude beti. Ez daukat ezer merchan-aren kontra. Jendeak oraindik ere erosten ditu biniloak, eta niri kristoren ilusioa egiten dit, komunitateak bizirik jarraitzen duen seinale baita.
Jakin aldizkariaren 2019ko zenbakian, «oximoron» gisara definitu zenuen euskal mainstream kontzeptua. Hala izendatuko zenuke egun ere?
Bai. Peioratiboki hitz egiteko modu bat iruditzen zait, arrakasta lortzeak, zuzenean, artistikoki gutxiago balioko balu bezala. Nire ustez, konplexu bat da hori, eta, gainera, eztabaida ez dago hor. Beti egon dira jende gehiago mugitu duten artistak, eta jende gutxiago mugitu dutenak. Mainstream deitu nahi diogu? Ados, deitu euskal mainstream, baina ihar-iharra da. Batzuetan, normaltasun batean biziko bagina bezala jokatzen dugu, eta tranpa egitea da hori. Solitario jokoan, gainera.
Zer behar du euskal eszenak?
Igual, sortzaile euskaldunak baino gehiago, sortzaile euskaltzaleak beharko ditugu. Badaukagu ardura bat hor. Begira: euskara batuaren aldeko aldarri bat egiteko puntu-puntuan nago jada. Kristoren nagia ematen dit, baina hori egiteko puntuan nago. Eta ez naiz soilik hizkuntza nahasketez ari. Gustatuko litzaidake talde euskaldun gehiago egotea. Ze badakigu errealitatea zein den: arraun egin ezean, badakigu korrontea norantz doan. Eta, hala ere, batzuetan pentsatzen dut igual lorpen bat dela talde batzuek hiru kantu euskaraz egitea Durangoko Azokan eta Gaztean egoteko. Igual euskaldunen lorpen bat da, baina niretzat ez da nahikoa.
