lady gaga
'Mayhem'
Diskoetxea: Interscope
Lady Gaga-k berriro egin du: bere zazpigarren estudioko diskoa, Mayhem, poparen panoraman eztanda bat izan da. Bere ibilbidean askotariko soinuak aztertu dituen arren, lan berri honetan freskotasun izugarria ekarri du, bere sustraietara itzuliz baina begirada guztiz modernoa mantenduz. Batek baino gehiagok uste zuen (genuen) lan iluna izango zela, industrialetik ere izango zuena, artistaren azkenaldian egindako adierazpenak entzun ondoren, Nine Inch Nails taldeak berarengan izan duen influentzia adieraziz. Guztiz horrelakoa ez den arren, disko honetan, Lady Gagak bere dohain artistiko guztiak erakusten ditu: produkzio landua, melodia itsaskorrak eta, batez ere, bere ahotsaren adierazkortasuna.
Lehen abestiak, Mayhem-ek, lan osoaren tonua ezartzen du: erritmo indartsuak, sintetizadore hipnotikoak, eta Gaga-ren interpretazio energetiko eta pasionala. Pop elektronikoaren eta rockaren arteko oreka paregabea du, eta entzulea berehala murgiltzen da bere unibertso sonoroan. Diskoan hainbat estilo uztartzen dira. Abracadabra abestiak eurodance ukitu bat du, 2000ko hamarkadako gogorarazten diguna, baina gaur egungo ekoizpen fin batekin. Die With a Smile-k, Bruno Mars-ekin egindako kolaborazioak, soul eta funk elementuak ditu, eta Gaga-ren eta Mars-en ahotsak uztartzen dituen harmonia zoragarri batekin datorkigu. Disease abestiak pop gotikoaren ukitua du, Billie Eilish edo The Weeknd-en azken lanekin alderatu daitekeena. Baina Lady Gaga-k ez ditu bere sustrai eszeniko eta dramatikoak alde batera uzten. The Last Laugh abestiak antzerkiaren eragina nabaria du, eta bera bezala adierazkortasuna duen artistarentzat idatzia dirudi. Era berean, Carnival of Souls abestia esperimentazio hutsa da, trip-hop eta —hemen bai— industrial doinuekin jolastuz.
Mayhem lanak Gaga-ren heldutasuna eta hausnarketa pertsonala erakusten du. Ghost Town balada intimoak maitasunaren galera eta bakardadea jorratzen ditu, eta bere interpretazio emozionalak abestiari sakontasun berezia ematen dio. Aldiz, Rebel Blood abestiak borroka eta erresilientzia aldarrikatzen ditu, eta zalantzarik gabe diskoaren himno bihurtuko da. Produzio aldetik, Lady Gaga-k Andrew Watt eta BloodPop bezalako ekoizleekin lan egin du, eta emaitza ikusgarria da: soinu aberatsa, elementu bakoitza ondo definituta, eta horrek bere ahotsari leku nabarmena uzten dio. Disko hau adibide garbia da nola ekoizpen sofistikatu batek ez duen zertan emozioa itzali; aitzitik, bereziki azpimarratzen du Gaga-ren adierazkortasuna.
Mayhem-ek artistaren ahalmena erakusten du, gauza ezberdinak sortu eta kohesio batekin lantzeko duen trebetasuna. Lady Gaga-k bere bertsiorik onena eskaintzen digu hemen: berritzailea, sutsua eta hunkigarria. Musikariaren polifazetikotasuna agerian geratzen da, zaleon gozamenerako.
