«Battitta eta biok zinez zoriontsu gara binakakoa irabazita»

Berezkoen txapelketa nagusiko binakako lehen txapela jantzi berri du Eñaut Etxeberria (Makea, 1998) trinket jokalariak. Battitta Ducassou bikotearekin, Eneko Maizi eta Luis Sanchezi nagusitu zitzaizkien Baionako Moderne trinketean. Ducassouk ibilbidean eskas zuen txapel bakarra lortu zuen, bidenabar. Etxeberria gorputz heziketako irakasle da, bestalde, Kanboko Xalbador kolegioan. Dantzaria eta antzerkilaria ere bada —Antso Azkarra edo Miramamolinen esmeralda antzezlanean aritu da, berriki—. Euskal selekzioaren aldeko taldearen berpiztean parte hartzen du.

Nolako sentsazioekin atera zinen berezkoen txapelketa nagusiko binakako finaletik?

Sentsazio onak izan dira hastetik buru, nahiz eta fisikoki anitz sufritu dugun. Bagenekien [Luis] Sanchezek kristoren abiadura ematen zuela eta sufrituko genuela; defentsan azkarra izan behar zela, huts gutien egin, tanto gutien emateko. Eta gero, Enekok [Maiz] pilota ederra zuelarik erne egon behar zela, aitzin horretan tantoak trenkatzea maite baitu.

Maiz hertsatzen saiatu zineten?

Erran genuen hastapenetik behar genuela Eneko aitzinean blokeatu, ezkerraz ariarazteko, ondotik pilota onaren ukaiteko edo nik edo Battittak [Ducassou]. Bitxiki, pilota ederrak ukaitean Battittak ditu tantoak aitzinean egin, eta nik, gibelean. Ohartu ginen pilota ederra nuelarik, Sanchezek aitzinean goaitatzen ninduela; beraz, entseatu naiz gibelarazten. Alternantzia emanez, lortu dugu.

Sakean ere, Maizen gainera sare aldera eginez trabatu duzu, ezta?

Entseatu gara zinez blokeatzen. Blokeatua zarelarik eta ez zarelarik eroso, konfiantzarekin ere pasatzen dira gauzak. Edo trenpu onean zara, eta dena lortzen, edo defentsan zara eta konfiantza galtzen duzu. Sakea eskuin huts egiten baduzu, Sanchezek inarrosten zaitu segidan. Enekoren gainera eginez —nahiz eta ez zen sake bat puntuaren segidan egiteko—, bederen bigarren pilota eder batentzat baliagarria izan zaigu.

Taktika ongi prestatua zenuten?

Finalerdia ere biziki ontsa prestatu genuen. Finala aitzin, elkar deitu genion, anitz mintzatu ginen, eta elkar ikusi genuen. Bideoak partekatu genituen. Partida aitzin berriz puntu bat egin genuen.

Ducassouk bide egin du taldekideari buruzko moldean. Halere, gogaidetasun bat ageri zaizue biei. Ducassouk berak erran du errefera emateko nortasun bertsukoa zinela. Hala dea?

Hastapenetik ontsa aditzen dugu elkar. Orain arte ukan dituen jarrerak ardura kaltegarriak izan zaizkio final baten irabazteko. Iduriz, nik ere badut izaera aski ihardeskorra. Baina lehenik bada elkar prezatzen dugula eta gauzak argiki erraten ditugula elkarren artean. Horrek du indar handiena egin gure bikotean.

Lehen binakakoa irabazi duzue. Ageri zen Ducassou esker onekoa dela?

Nik dut gehiago eskertzen. Azken puntua egin, eta emozioak askatu genituen, eta zinez zoriontsu ginen biek lehen binakako txapela irabazita. Hark duen ibilbidearekin, gainera, txapel horren ukaitea... Harro naiz eskaini edo partekaturik, nahiz badakigun bien artean hura dela hoberena eta %80 hari esker dela.

Esku Pilotaren lehiaketak hasten dira berezkoentzat. Zein izanen duzu egitaraua?

Jada Itsasuko joko berriko lehiaketa izan dugu. Gero, masterrak eta lehiaketa inportanteak lerrokatuko dira. Espero dut barne izango naizela. Helburu nagusietariko bat da ez kolpatzea, eskuak ontsa izatea, eta pilotan aritzea. Enetako anitz baita txapelketa guzien egitea min hartu gabe.

Zauriak ardura pairatu dituzu. Arranguratzen zaitu?

Ardura ukan ditut, bai. Eskuak, jada, nahiz eta ez den fisikoari lotua den zauria. Pilotari bat izaten ahal da gorputzez ehuneko ehunean, baina eskuek ez badute atxikitzen, ezin du aritu. Bizkarra ere usu zauritu dut. Parisko partidan [martxo hondarreko kanporaketak], orkatila izan zen. Beti zerbait bada, baina entseatuko gara gauza guzien konpontzen eta ontsa izaten.

Buruz buruka nola ikusten duzu zeure burua?

Maite dudan jokoa da, baina, orain arte fisikoak eta eskuek ez dutenez atxiki sasoi oso bat, beti biziki zaila izan zait. Berdin, ongi prestatuz, heldu diren urteetan helburu bat izan daiteke.

Antzerkilaria, dantzaria, Makeako gazteriako kidea eta euskal selekzioaren aldeko taldekidea zara. Goi mailako beste pilotari gehienak ez bezala, pilota ez da duzun mundu nagusia. Beste munduek oreka bat ekartzen dizute?

Pilota kirola noble eta ohikoa da hemen. Xantza dut goi mailan aritzea, baina, ondoan diren gauza horiek ez baldin banitu, bizian ez nintzateke uros izaten ahal. Lagunek eta elkarte bizi horiek dituzten aberastasun guziek oreka bat sortzen dute.

Goi mailako pilotak ez du gaina hartu?

Hein batean gaina hartua du; beste munduetako besta eta elkartzeak ttipitu ditu, anitzez. Baina berriz antzerki edo kabalkada proiektu bat balitz —edo beste—, segidan izenpetuko nuke, zeren eta holako esperientziak behin baizik ez baitira bizitzen bizian.

Euskarak zer leku du, gaur egun, pilota munduan?

Euskararen erabilpena biziki mugatua da pilota munduan. Kritika egin daiteke: euskal kirola da, denak hemengoak gara, eta kantxa batean euskaraz aritzea beharrezkoa iruditzen zait. Bilkurak beti frantsesez dira. Horretaz berriz gogoeta egitea fundazio azkar bat izaten ahal da geroari begira. Bai federazioan, bai batzordean, bai klubetan, denetan lanketa bat egin behar litzateke horri buruz. Euskararik gabe, pilota ez zen existituko.

Zer diozu euskal selekzioaz?

Espero dugu euskal selekzioa egun batez bere osotasunean onartua izango dela. EAEkoa urrats biziki baikorra da gerorako, baina bakarrik hiru lurralderi zuzentzen zaio. Ea egun batez euskaldunak Euskal Herriarentzat ari diren.