Bakardade maitea

Bakardadea gauza ederra izan daiteke boluntarioa denean. Norberak bilaturiko egoera bada, gozamen eta intimotasun iturri da. Battitta Ducassou (Itsasu, Lapurdi, 1991), ziur asko, aspaldi iritsia zen ondorio horretara, aspaldian bakarka lortu baititu poz handienak, buruz buruko lehian. Azken hilabeteetan, trinketean aurkariarekin bakarka giltzapetu den bakoitzean, irribarrez gurutzatu du atea irtetean. Ez da metafora bat, azken lau hilabeteetan buruz buruko hiru titulu handienak irabazi baititu: Munduko Txapelketa iazko urrian, Superprestige torneoa abenduan, eta berezkoen txapelketa iragan igandean.

«Berezkoen txapelketari ematen diot balio handiena. Iaz, gainera, zaurituta nintzen [eskuko hatz bat hautsi zuen], eta ezin nuen jokatu; arantza sartuta neukan», onartu du Ducassouk. Igandean irabazi zion finala Mathieu Ospital entrenamendu kide eta lagunari (40-27), Hazparneko pilotaleku berrituan. Superprestige, berriz, Gabonetako torneoa da, eta laugarrenez irabazi zuen. «Ez da txapelketa adinakoa, baina pilotazaleek asko maite dute. Donibane Garazin jokatzen da; horrek egiten du ezberdina. Nik oso maite dut». Hiruretan ezohikoena, dena den, munduko txapela izan zen, lau urtean behin jokatzen baita. «Besteetan, lehia estuagoa da, baina horrek dauka oihartzun handiena hedabideetan», azaldu du Ducassouk, zintzo.

Guztietan faborito izatearen zama eraman du, eta ez du ukatu «presioa» sumatu duela eta horregatik «lasaitasuna» eman diola irabazteak. «Ospitalek lanak eman zizkidan finalean, ez zen erraza izan. Banekien hura oso bizi hasiko zela eta pazientzia behar nuela. Lehen zatian, berdinduta egon ginen (19-19), baina partida luzatzeak mesede egiten zidan, banekielako fisikoki hobeto eutsi niezaiokeela». Ducasouk hirugarrenez irabazi du buruz burukoa, eta, 2017an bezala, laguna garaitu zuen finalean. «Gogorra da gero Mathieu aldagelan triste ikustea. Asko entrenatzen gara elkarrekin [Panpi Ladutxeren multzoan], baina biok dakigu jokatzeko garaian sentimenduak albo batera utzi behar direla». Aste honetan binakakoa hasiko da, eta, bertan bikote izango direnez, hor du Ospitalen mina leuntzeko aukera.

Ducassou trinket munduari buelta eman dion belaunaldi berriko pilotarietako bat da, eta, atzetik gazte asko ikusten ez duen arren, modalitateak garai ona bizi duela uste du. «Profesionalizazioaren bidean pauso gehiago ematea ondo legoke, baina ez gaude gaizki. Zaleak badaude, eta trinket berriak egiten ari dira. Hazparnekoa, esaterako, ikusgarria da, horrelakoek jendea erakartzen dute». Ducassouk 65 partida jokatu zituen iaz, gehienak udan, eta pilotari jarduna eraikuntza enpresa batean egiten duen lanarekin uztartzen du. Eraikuntza ingeniaria da ikasketaz. Trinketaren etorkizunean sinesten du, baina oso ilun ikusten du kontu bat: «Telebista falta zaigu. Igandeko finala ezin izan zen ikusi Hego Euskal Herrian. Laguntza handia litzateke».

Pozik Bilbaorengatik

Azken asteetan, trinketa albiste izan da Nazioarteko Pilota Federazioak Bixintxo Bilbaori ikurrina erakusteagatik ezarritako eta ondoren kendutako zigorrarengatik. Ducassou pozik dago zigorra kendu diotelako. «Hori da garrantzitsuena, baina tristatu egin du eztabaidak hartu duen tamainak». Bilbaok podiumean ikurrina atera zuenean, bera alboan zen, gainera. «Bixintxok bere nortasuna eta Euskal Herriarekin duen atxikimendua erakusteko egin zuen keinua. Hala ere, nire ikuspuntutik, keinuaren atzean ez zegoen ezer politikorik».