Foro Sozial Iraunkorreko kide ohiak

Juanje, gero arte bakarrik

Fernando Armendáriz, Expe Iriarte, José Luis Uriz, Terexa Fagoaga, Txemi Perez, Teresa Toda, Roberto Oiz, Félix Jimenez, Santi Begiristain, Taxio Arrizabalaga, Eneko Calle eta Agus Hernan
2024ko urriaren 30a
05:00
Entzun

Zaila da adiskide bati agur esatea, mila ibilera eta mila ahalegineko lagun bati gure lur hau apur bat hobeto uzteko. Horregatik esaten dizugu gero arte. Ahapeka esaten dizugu, zuk badakizulako beti egongo zarela gure oroimenean eta hasten dugun borroka bakoitzean, zuk ezetz esaten jakingo ez zenukeen horretan.

Ez zenion ezetz esan Foro Sozial Iraunkorreko kide izateari, eta kide nominala baino zerbait gehiago izan zinen. Arrazoi duela dakienaren gogo biziz lan egiten irakatsi zenigun. Zure bultzadak eragin zuen kausa hori irabazi zenuenetako bat izatea, guztiok irabazi genuena eta Euskal Herriak irabazi zuena bakea eraikitzeko prozesurako eta bizikidetza demokratikorako.

Baina borrokalaria izateaz gain, bazenekien giza kausek giza harremana eskatzen dutela, elkar zaintzea, eta horrela, bilera bakoitzaren ondoren, batez ere konplexuenen ondoren, ardo batekin elkartzera animatzen zinen.

Beti esaten zenigun Foroaren misioa inoiz egin zenuen borrokarik zailenetako bat zela. Testuinguru gogor askori aurre egin behar izan genien, eta zangotraba ugari saihestu, eta horrek, jakina, barne-eztabaidetan eragiten zuen. Baina, agian, Foro Sozialaren ondare nagusia akordioaren kultura bat izan da, adostasuna lehenetsiz eta desadostasunak errespetatuz. Gaur egun gertatzen diren beste borroka batzuetan eskola sortu duen gauzak egiteko modu bat.

Bizitza bizi izan duzu eta gozatu egin duzu, beti besteok zurekin gozarazten. Horregatik gogorarazten dizkiguzu Eduardo Galeanok zu bezalako pertsonentzat Besarkaden liburua-n idatzitako lerro horiek:

«Pertsona bakoitzak bere argiarekin egiten du distira beste guztien artean. Ez daude bi su berdin. Su handiak, su txikiak eta kolore guztietako suak daude. Su bareko jendea dago haizeaz jabetzen ez dena, eta su zoroko jendea airea txinpartaz betetzen duena. Su batzuek, su inozoek, ez dute ez argitzen ez erretzen, baina beste batzuek hain gogoz erretzen dute bizitza, non ezin baitzaie begiratu kliskatu gabe, eta hurbiltzen dena piztu egiten da».

Eskerrik asko, Juanje, zuk piztu gaituzulako eta zure oroitzapenak, presentzia ere badenak, gure sugarra bizirik mantentzen duelako.

Iruzkinak
Ez dago iruzkinik

Ordenatu
0/500
Interesgarria izango zaizu
Nabarmenduak
Orain, aldi berria dator. Zure aldia. 2025erako 3.000 babesle berri behar ditugu iragana eta geroa orainaldian kontatzeko.