Idazlea, bere lanean, biziki eta sutsu bai, baina mutuan aritzen da. Gero, irakurlea modu bertsuan aritzen da, biziki, sutsu bai, baina mutuan. Liburuen sorrerak eta xedeak, beraz, mutuan sukaldatuak eta mutuan dastatutakoak izaten dira. Baina literaturak, hau da, idazlearen obrak, irakurlearen ezagutzara heltzeko, ahotsa behar du izan, mutuan eta ezkutuan geratzen bada ibilbide antzua izango duelako. Gure gazteria aro digitalean jaioa eta ekologista da, eta, beraz, ez du sinesten liburua-papera izatezko bikote sakratuan. Badakit hor nonbait Euskal Literaturako Messi berri bat izango dela, mutuan euskaraz idazten ari den idazle messianiko bat.
«Hasieran, ahots gabetua eta baztertua izango zara, baina lasai, eutsi zure bideari, berandu baino lehen gure oraingo literatura eta bere liburugintza puskatuko duzulako».
Atera zaitez, gazte! Zure obraren zain gaude!
