Hemen eta han

Azaroaren 12ko igandean Juanjo Alvarezek eta Xabier Irujok euskarari buruz idatzi zuten. Batek Euskadin kokatzen zuen gogoeta, besteak Nevadako Renon. Artikulu, ideia eta berri interesgarriak. Hona batzuk. Euskara guztiona da, eta ez euskal gizartearen zati batena bakarrik, eta konponbidea gero eta elebidunagoa den gizarte baterantz abiatzean oinarritzen bada, konplexurik gabe aitortu behar da euskararen erabilera eta prestigioa sustatzea guztion zeregina dela, euskaldun hiztun direnarena eta ez direnena. Guztiona. Onartzen badugu guztion erantzukizuna dela eta gure gizartearen bihotzaren eta bizkarrezurraren parte dela (identitateak), argi dago bere erabilera eta prestigioa sustatzen duen politikak ahalik eta adostasun sozial, kultural eta politiko handiena izan behar duela gurea bezalako gizarte batean. Eskuzabaltasuna eta errealitatearen zentzua behar dira. Tristea da, beraz, gure gizartearen zati bat euskarari bizkarra emanda bizitzea, haren existentziari, sorrerari eta kezkei buruz at. Bi hizkuntza ofizial dituen gizarte batean beharrezkoa da, demokratikoa, euskal gizarteak administrazio publikoan bi hizkuntza ofizialen erabilera arautzeko duen borondatea errespetatzea, baita merkataritza edo kontsumo harremanak dauden tokitan ere. Hizkuntzari dagokionez, darwinismo antzuaren jarraitzaileen eta euskara beraz bere kasa edo bere patuaz uzten dutenen aurrean, zintzotasunez egin behar dugu apustu garbia euskararen erabilera sustatzearen alde, bai eta hizkuntza propio gisa duen prestigio sozialaren alde ere. Eta kuriositatez, han 8.000 kilometrora, Estatu Batuetan, Renon (eta, jakina denez, ez da noski euskal eremu hiztuna), Nevadako Unibertsitateko deialdietan euskara irakats hizkuntzatzat hartzen da, zertarako eta ekoizpen akademikorako eta irakasleak ebaluatzeko eta kontratatzeko. Naturaltasunez. Normalitate guztiaz. Ikasle edo irakasle batek bere lan zientifikoa euskaraz ekoiztu dezake eta euskaraz ebaluatzeko eta baloratzeko eskubidea izan. Han eta hemen.