Aita santua eta gayak

Gai latza da, baina Frantzisko aita santuaren adierazpen batzuk jaso nahi nituzke, Francesco dokumentalaren harira: «Homosexualak Jainkoaren seme-alabak dira, eta familia bat izateko eskubidea dute, baita batasun zibilak sortzen laguntzeko ere». Zergatik ez dute apezpikuek aita santuaren baieztapen hau babesten? Gehiago esango nuke, zergatik ezin da izan Jainkoak bedeinkatutako sakramentu-batasuna? Une batzuetan uste dut arazoa Eliza bera dela. Jainkoa ez al dago bikote homosexual baten alaitasunean? Pertsona izatea da giltzarria, eta gayena adjektibo bat da, eta substantiboa pertsona izatea da. OMEk berak ez du homosexualitatea gaixotasuntzat hartzen. Pixkanaka-pixkanaka errealitate hori gainditzea nahi dut; izan ere, eskubide, betebehar eta duintasun berak dituzte homosexualek eta errespetua merezi dute: beren bizitza nahi bezala egin ahal izango dute, eta ez dituzte arbuiatuko edo jazarriko horregatik. Asko eskatzea litzateke Eliza Katolikoa homosexualen eskubide zibilen defentsan urratsak egiten joatea, egoera bidegabe eta antiebanjeliko bat aldatzen saiatzea eta eliz komunitate berean leku duin bat izatea? Gainera, beste eliza batzuetan, ez al daude onartuak?