Trayvon Martin

Hamazazpi urteko Trayvon gaztea susmagarritzat jo zuen George Zimmerman guarda boluntarioak Sanford-en, Floridan, 2012ko otsailaren bukaeran. Gazte afroamerikarrak mugimendu susmagarriak egiten zituelako, Zimmermanen esanetan.Poliziari deitu zion, baina, haien aginduei jaramonik egin gabe, autotik jaitsi, eta haren atzetik abiatu zen George. Bat-batean, tiro hotsa! Pam! Eta segidan, Trayvon Martin gazte afroamerikarra, hilik lurrean.

Gertakari latz horren inguruko epaiketa egin berri da. Eta epaia: baietz, Trayvonek eraso egin ziola eta bere burua defendatzeko egin zuela tiro Zimmermanek. Arma bakarra, Georgek gainean zeraman pistola. Epaimahaikide batek telebistan esklusiban esandakoa, esanguratsua: Georgek ez zuen Trayvon segi behar, eta erabaki desegoki baten ondorioa izan da gertatutakoa. Baina bere bizitza arriskuan zegoela ikusi bazuen, defendatzeko eskubidea zuen gizonak.

Epaimahaikide 6 emakume izan dira. 5 zuriak eta latinoamerikar bat. Haserrea piztu du absoluzioak hainbat komunitate eta sektoretan. Eta ezinbestekoa izan da azalaren kolorea zuria izateagatik halako delituetatik libre geratzen ziren garaiak askori gogora etortzea. Ez dira hainbeste urte pasatu oraindik. Afroamerikar askoren gogoan iltzaturik daude horiek. Eta ez gaitezen itsu izan: arrazakeria, lehen baino ezkutuago, baina oraindik, bizirik dago.

Boteprontoan, pare bat gauza: ekintza honen arrazoietako bat arrazakeria izan zitekeela kontuan hartuta, ez al litzateke garbiagoa izango epaimahaikideen artean afroamerikarrak ere egotea?

Eta azalaren kolorean bakarrik tematu beharrean, armak izateko eta erabiltzeko eskubideaz inor gutxik esan du ezer. Hori mugatua balego, akaso, Trayvon Martin gaur bizirik legoke!

Baina hobe, nonbait, pistola gertu izatea. Erabaki desegoki baten ondorioz bada ere, badaezpada, geure burua arriskuan sumatzen dugunean defendatzeko ere!