Ez digute galdetzen

Ez digute inoiz galdetzen. Gustatuko litzaiguke galdetzea. Horixe diote Gernika-Lumoko 6tik 12 urtera bitarteko zenbait haurrek Haurren Gernika ekimena iragartzeko Astra Txikik zabaldu duen bideoan. Bakoitzak berea bota du: pisu biko gozoki denda, herrigunean kotxeak gutxitzea, tirolinak jartzea, euria egiten duenerako estalpea, herri erdian dagoen iturrian bainua hartu ahal izatea, haurrentzako kontzertuak antolatzea, jaietan euren adinerako tailerrak ere izatea... baina bat datoz denak, egunerokotasunean ez dira haurrak eta haurren iritziak kontuan hartzen. Horregatik, bideo grabazioa ez dute amaitzerik nahi izan. Hasieran errezeloz, lotsatuta jesarri dira aulkian, baina gero gustoregi egon dira eta ez dute jaiki nahi izan, behingoagatik kontuan hartu dituztelako. Estreinakoz galdetu dietelako zer duten gustuko, zer aldatuko luketen.

Aurreko batean irakurri nuen haurtzaroa ez dela bizitzarako prestatzeko etapa bat, haurtzaroa bizitza dela. Eta, beraz, orain behar dute autonomo haurrek, orain behar dute ahotsa. Haientzat, baina haiek barik egin ordez haiekin egiteko ordua dugu, edota haiei euren kabuz egiten laguntzeko. Azken batean, hiriak gurasoek legez segurtasuna, babesa eta konfiantza eman beharko liekete haurrei, aske eta zoriontsu bizi daitezen. Eta haurrak diodanean, hiritar guztiez ari naiz, gizonezko heldu zuri langile... horretan sartzen ez diren guztiez. Denen tamainara egina behar luke hiriak. Hiri irisgarri eta segurua.

Oraindik orain produkzioan parte hartzen ez duenak ez du tokirik hirigunean, herrigunean edo erabakiguneetan. Zaharrak zahar etxera legez, haurrak haur parkeetara eraman ditugu eta Francesco Tonnuci Frato-ren komiki batean haurrak dioen legez, «hiria nahi dugu, ez jolas parkea». Denok elkarbanatzeko, elkarbizitzeko hiria.