Zahar maitea

Ostiralean izarrei zahar hiltzen uzteaz idatzi nuen. Ez nintzen unibertsokoez ari, baina metafora egin zitekeen, zeruko izarrak itzali arren, behinola eurena izandako argia jasotzen dugulako lurtarrok. Françoise Hardyren heriotzaren karira gazte, bere jardunetik aparte, eta postaleko agertzen zen argazkiak zabaldu ziren, eta iruditu zitzaidan antzerakoa gertatu zaiela Raffaella Carra, Jane Birkin eta Tina Turnerri ere. Eguerdian bere presentzia hutsaz korroa argitzen duen lagunak idatzi zidan —egun batean aurkeztuko dizuet— esanez berak ere pentsatu duela honen inguruan, eta zerrendara gehitu dezakedala Lurdes Iriondo ere. Egia. Lurdes Iriondo jarri dut bilatzailean, eta adats beltz-luzeko Lurdes hori ageri da, gitarrarekin, taldekideekin, Xabier Leterekin. 68 urterekin hil zen Lurdes, baina topatu dudan bere argazkirik zaharrena 1987ko Eguna egunkariko lauso bat da; besaulkian dago, ilea labur, gaztetako begirada zerutarra lurrera so. Datarik ez duen beste erretratu bat ere badago koloretan; polo urdin batekin, Leteren aldamenean, eguzki eta denbora arrastodun azala nabari zaio. Uau. Lurdesi «Euskal Herriaren nobia» deitu zion Gabriel Arestik; «Euskal Herriko Joan Baez», Luis Iriondok. Guk ez gaude konforme kantatzen segituko dugu.