Oraindik, ni ikusi orduko korrika etortzen zara nigana, eta nik aske nahi zaitut baina gero eta gehiagotan etortzen zait burura zuri kamera bat ipintzearen ideia, kamera diskretu bat, sotila, zure jiran ezkutuan ibiliko den kamera bat, zuk egin duzun den-dena-dena grabatzeko. Barkatu. Ez dut egingo. Atximur egiten dit ohartzeak izan zela garai bat bi hanketan ibiltzeko kapaz ez zinena, eta ez dakit deskribatzen nolakoa zen zure herren propio hura. Orain ez aspaldi onomatopeia zinen -ma, le, ato- eta ikasten duzun hitz berri bakoitzeko galdu da beste bat. Akabo zure purezko musua, harea, plastikoa, arriskua irensten zuen haurra, jada hortzak garbitzen dakizu, eta «nik bakarrik»esaten didazu. «Nik bakarrik» esaten didazu zuk niri. Atzo elatua jan non-ta. Gaur gertatzen ez den guztia pasatzen da zuretzat atzo, baina atzo ez zenekien iraganeko kontakizunak egiten, menpeko esaldiak egiten, arrazoiak bilatzen. Etorri zaitez nigana korrika, beste behin bakarrik bada ere.
Bakarrik
Iruzkinak
Ez dago iruzkinik
Ordenatu