Arreta (II)

Zer da arreta? Simone Weil pentsalari frantsesak hala definitzen du: arreta itxaroteko gaitasuna da. Simone Weilek bereizi egiten ditu arreta eta kontzentrazioa: arreta ez da borondate-ahalegin neketsua, irekitasun eta prestasun-egoera baizik, munduarekin, bestearekin eta bizi garen egoerarekin du lotura arretak. Ez du buru-lanik eskatzen, desira eta pozarekin dago lotuago. Desira dagoenean, arreta dago; arreta jartzen diogu desiratzen dugunari. Arreta ez datza «zentratzean», ezezaguna hartzeko gaitasunean baizik, ikaskuntzaren oinarria da, besteekiko harreman ez-instrumental ororen nolakotasuna. Weilen ustez, ikastetxeek horretan irakatsi behar dute, arreta jartzen. Matematika edo filosofia, literatura edo euskara, arreta jartzeko gaitasuna lantzeko moduak besterik ez dira Weilentzat. Arreta itxaroteko gaitasunarekin dago lotua, azkar jakin nahi izateari aurre egitearekin ere bai. Hanburgesa bat jan nahi dut oraintxe. Pelikula hori gaur ikusiko dut. Larrua jo nahi dut ja. Weilek zioen gauza garrantzitsuak berandu iristen zirela, eta itxaron egin behar zitzaiela.