Igela

Jon Mirande eta Txomin Peillenek Parisetik ospatu zuten. Hara igelaren metaforak e-mailutegiak betetzen dizkigula. Demagun igela zainarta ur hotzera botatzen dela. Astiro berotzen zaio ura irakitera eramateraino. Hasieran igeltxo berdea ongi senditzen da, deseroso gero tenperatura gora doan heinean eta bukatzean erretzen dabil baina ezin du ihes egin, beranduegi delako.

Masen manipulatzeko hamar estrategiak deituriko txostena bidali zidan lankideak. Hirugarren puntuan aipatzen da igelari gertatzen zaiona. Igela brustan ur beroegira aurtikia izan balitz, oinkada batez askatuko zen. Oldartu zen alaina. Neurri jasanezinak onartu arazteko badaki egitura neoliberalak ederki obratzen: duela bi hamarkada hasi zen uraren kaldatzen, langabezia erraldoia, prekaritatea, flexibilitatea, deslokalizatzeak eta soldata bezain pentsioen apaltzeak bideratzen. Izari inikoak bestialki aplikatu baldin baziren jendalde xeheek buru eginen zieten. Garrazki.

Gaurkoan tupinan irakiten dagerkigun igelaren antzera gaude. Iraultzarako jaidurak kulpabilitateaz janztea lortu dute eta guhauren interesen aurka altxatzen denedozein berregituraketaren baimentzeko prest gara.

Gaixo igelak gu...