Joan den astean, Nafarroako Parlamentuan, egungo presidente Maria Txibitek berretsi egin zuen AHT/PHT eraikitzeko bidean aurrera jarraitzea, Nafarroak bere garapenerako ezinbesteko inbertsioa duelakoan. Honaino ezer berririk ez, azken 25 urteetan foru presidenteek errepikatu dituzten betiko propaganda eta gezurrak.
Miguel Sanz presidenteak AHT/TAP eraikitzeko hitzarmena sinatu zuen Jose Blanco ministroarekin, baina ez zen bete, ez epeetan, ez helburuetan; eta Nafarroako trenbideak zerbitzuen eta langileen odoljarioarekin jarraitu zuen, murrizketekin eta pribatizazioekin.
Yolanda Barcina presidenteak alderdi politikoen legez kanpoko finantzaketa irregularrei lotutako bankuen eta eraikuntza-enpresen trenaren diseinuarekin jarraitu nahi izan zuen, baina motel, oso motel.
Eta Uxue Barkos presidentea iritsi zen «aldaketaren» gobernura, eta, Mariano Rajoyren gobernuaren babesarekin, AHTko lanak aurreko hogei urteetan baino gehiago azkartu ziren. Eta hori indarrean zegoen corellarrak eta Pepinek sinatutako hitzarmenik gabe. Hori ez zen aldaketa bat izan, hori denoi ziria sartzea izan zen. Eta duela bi urtetik hona, gure erkidegoaren buru den Txibite cirbonerak, Estatuko Gobernuko presidentearen antzeko gobernu-koalizio batean, aurrera jarraitzen du AHT/TAParen inposaketarekin.
Trena benetan hain ona bada, zergatik Corellako batek eta Cintruenigoko beste batek ez dute ezer egin Castejón-Sorialinea berriz irekitzeko? Zergatik ez dute holako neurri bat hartu haiek jaio eta bizi diren herriei eta herritarrei mesede egiteko? Zergatik ez du, 25 urte hauetan, lau foru presidenteetako inork Nafarroako trenbide zerbitzua sortu, mantendu eta hobetzeko hitzarmenik sustatu eta babestu? Zergatik ez dute deus egin egun pertsonen zein salgaien garraiorako gutxiegi erabiltzen den trazatua hobetzeko?
AHT/TAP babestu duten, babesten duten eta babesten jarraituko duten Nafarroako presidenteek ez dute azken 25 urteotan azpiegitura hori eraikitzeko beharra frogatzen duen txosten, dokumentu edo azterketarik aurkeztu.
Espainiako eta Europako kontu-auzitegiek, unibertsitateko hainbat zientzialari eta irakasleren azterlanek, trenbidea garraio publiko eta sozial gisa defendatzeko plataformek, zenbait sindikatuk, talde ekologistek eta Sustrai Erakuntzaren Tren Publiko eta Sozialaren alternatibak erakutsi dute Nafarroan herritarrok, jarduera ekonomikoek, ingurumenak eta landa-inguruneak behar duguna egungo trenbide-azpiegitura aprobetxatzea eta hobetzea dela, Tuteran eta Iruñean AHT/TAPerako geltoki berriak egin gabe.
Klimaren, energiaren eta mineralen krisiak, osasun publikoaren eta ingurumenaren gaineko eragin larriak eta gure egungo kontsumo-eredua kolapsatzeko arriskua izan arren, gobernuburuek benetako ekozidak izaten jarraitzen dute. Ekozida horiek enpresen eta kartelen interesak baino ez dituzte ordezkatzen eta defendatzen, baliabide publikoak etengabe xahutuz eta bizitzarako hain beharrezko diren zaintza-, hezkuntza-, osasun- eta zerbitzu sozial sistemak eraitsiz.
Nafarroako presidenteak eta trenbidea
Iruzkinak
Ez dago iruzkinik
Ordenatu