Hamarkadatan, Mecaner erreferentzia industriala izan da gure eskualdean. Ekoizpena deslokalizatzeko eta fabrika itxi eta langile guztiak kaleratzeko erabakiaren aurrean, alternatiba ekosozialaren alde agertu garenok elkarrekin lan egin dugu egoerari aurre egiteko.
Mecaner enpresaren, bertako langileen eta eskualdearen etorkizuna defendatzeko, Enpresa batzordearen gehiengoa, erakunde ekologistak, Urduliz, Sopela, Lemoiz Gatika edota Plentziako alkateak eta udal zein mankomunitateko ordezkariak, akademia mundukoak eta Uribe Kostako bizilagunak bat eginda mobilizatu gara, grebak babestu ditugu, babes manifestuak bultzatu ditugu eta trantsizio ekosozialeko plan bat defendatu dugu alternatiba eskaini eta borrokarako tresna gisa.
Stellantis multinazionalak Mecaner itxi du. Eusko Jaurlaritzak, beti bezala, beste alde batera begiratu du. Lan legediak horretarako aukera eman du. Baina hilabete hauetan sortutako baldintza eta aliantzek aukera ematen digute borrokan jarraitzeko eta fabrikari bigarren bizitza bat emango dion proposamen bat defendatzeko. Ez gaude prest aukera hau galtzeko.
Behin eta berriz errepikatu dugu. Errealitatea da Mecaner bideragarria zela eta dela. Egia da automobilgintzaren sektorea eraldatzen ari dela krisi ekologikoak eraginda, eta agerikoa dela horrek eragindako trantsizio integratu baten beharra. Egoera aprobetxatu behar dugu, hemen eta orain, trantsizio ekologiko eta sozialki justua bultzatzeko.
Proposamen hau babesten dugunok, Mecanerren etorkizunaz hitz egiteko, hiru zutabetan oinarritzen den prozesu bat bermatu beharko litzatekeela defendatzen dugu.
Lehenengoa, instalazioen jabetza. Aldi baterako erosketa publikoa aldarrikatzen dugu, gauzatu nahi duten desmantelamendua eta etekin ekonomikoa lehenesten duten proiektu pribatuak sartzea eragotziko duena eta eraldaketa ekologikoki iraunkorra, kalitatezko enpleguekin, eta etorkizuneko erronkei erantzuteko aukera ziurtatuko duena.
Bigarrenik, proiektuaren izaera industriala. Mecaner industriaren nahitaezko eraldaketa ekosozialean erreferente izatea nahi dugu. Gure ustez, gaur egun, oro har, instalazio horietan industria ekoizpen bat mantendu behar da, orain produktu eta fabrikazio prozesu jasangarri batera bideratua.
Hirugarren irizpideak moduari erantzuten dio. Helburu horiek bermatzeko, prozesu parte hartzaile bat bultzatu nahi dugu, langileek, sindikatuek, erakundeek, akademiak eta gizarte mugimenduek proposatzeko eta erabakitzeko aukera izan dezaten.
Multinazionalak fabrika edonori eta pusketan saltzea eragotzi behar dugu. Guk jabetza eta etorkizuneko proiektu industriala eskualdearen eta lurraldearen behar sozialei eta eraldaketei lotu behar zaizkiela defendatzen dugu. Halaber, kalitatezko enpleguaren sorreran eta edozein proiektu berritan langile ohiak lehentasunez aintzat hartu behar direla deritzogu.
Ekimen hau babesten dugunok enpresa multinazionalarekin harremanetan jarriko gara, Eusko Jaurlaritzarekin eta behar denarekin hitz egingo dugu, akordio bat lortzeko: prozesu parte hartzailea, jabetza publikoa eta trantsizio ekosoziala.
Mecaner eta gure eskualdearentzat etorkizun duina lortzeko konpromisoa duten pertsona eta gizarte eragile guztiak gonbidatzen ditugu, dagoeneko ibiltzen hasi garen bidearekin bat egin dezaten.
Mecaner ez dago salgai; Mecaner herriarentzat!
Artikulua hauek ere sinatzen dute: Aser Ignacio Nuñez, Sendoa Calleja eta Juanma Cruz (ESK-ko Mecanerreko delegatuak); Itziar Iratzagorria, Aitor Garagarza, Guruzne Carrasson eta Jesus Mari Arizmendi (Urduliz, Plentzia, Sopela eta Lemoizko alkateak); Ana Paralle, Aitor Gallastegi, Aritz Landeta eta Alaitz Ajuriagerra (Jauzi ekosoziala); Lorea Flores Compains, Pablo Aretxabala Pellon, Amaia Gonzalez Garrido eta Francisco del Pozo Campos (Greenpeace); Ritxi Hernandez Abaitua eta Alfonso Caño (Gune Ekosozialista); Ugo Maior Martinez (EHUko ikerlaria) eta Iñaki Barcena Hinojal (EHUko irakaslea); eta Ramon Prestamero, Aitor Tapia eta Emaitz Anton (Urdulizko herritarrak).
