Duela 25 urte baino gehiago Kanpazarko tunela eraikitzeko asmoa agertu genuen, eta, azkenean, egin daiteke. Berri hori oso ona da. Pradales jaunak eta Ubarretexena andreak, biak Bizkaiko eta Gipuzkoako Azpiegituretako diputatu eta diputatuak, egindako adierazpen ponpoxo engainagarri eta zinikoak dira txalotu eta salatu ezin ditugunak.
Beren adierazpenetan, biek ohiko topiko sorta erabili zuten herritarra txundituta uzteko, azken finean obraren gastuak, ez txikiak, bere gain hartzen baititu. Hori horrela, tunelak «mugikortasuna modu seguruan, zuzenean eta erosoan hobetuko» duela esan zuten. Zer gutxiago eska dezake herritarrak XXI. mendean, eta, ondorioz, bere ordezkariak ematen saiatu?
N-634 errepidean, Pradales jaunak ez du segurtasun- eta erosotasun-paradigma hori aplikatzen; izan ere, Durangaldeko, Lea-Artibaiko eta Ermuko 26.000 ibilgailu astun eta arin ibiltzen dira egunero, batez beste, eta N-636 errepidekoa ia laukoiztu egiten dute. Baina badakigu Pradales jaunak N- 634rekin duen erantzukizuna alde batera uzten duela, Bilbora segurtasun- eta erosotasun-plus horrekin joan nahi badugu, AP-8ko kutxa erregistratzailetik igaro behar izateko.
Era berean, ez dugu ulertzen zergatik gastatu zituen Pradales jaunak galtzada handitzeko eta bihurguneak baretzeko hiru milioi euro orain dela bi urte. Ez al zen arrazionalagoa izango orain aurkezten duzun proiektua aurreratzea eta partida hori aurreztea? Gure ustez, EAJko kargu publikoek asfaltoarekiko eta hormigoiarekiko mendekotasun interesatua dute.
«Herri-proiektuaz eta gizarte-kohesioaz» hitz egiten digute. Musika hau Urkullu baritonoaren doinua da, bere bi legegintzaldien hasiera bakoitzean Gernikako arbolaren azpian solemnitatez kantatzen baitzuen, eta dirudienez partitura Pradales apailatuari pasatzen zaio. Guk ez genuen zalantzarik izan eta, erantzunik jaso gabe, eskutitz bat bidali genizun: «Nola kohesionatu nahi zenituen gipuzkoarrak eta bizkaitarrak AP-8ko bidesari garestiak suposatzen duen horma mantenduz?».
Agintaldia amaitu ondoren, ate birakari dotorea gurutzatzen duenean, porrot egin duela aitortu beharko du, eta bizkaitarrak, bidesariak dakarren gainzerga saihesteko, kantabriarrekin eta asturiarrekin A-8an kohesionatzen jarraitzen dutela egiaztatzen jarraitu beharko du, partida ekonomiko garrantzitsuak bertan utziz.
Eta bidesariei buruz hitz egiten hasita, gure espezialitatea plataforma gisa, ohar gaitezen orain diputatu horien zinismo eta aurpegi gogorraz, obra honetan gehien interesatzen zaiena isilduz. Bide birmoldatu hori erabiliko duen herritarrari ekarriko dion bidesariaz ari gara. Pradales jaunak eta Ubarretexena andreak ez dute hori aipatzen beren adierazpenetan, eta interes bereziz isilarazten dute obraren dastatzeekin hasi aurretik, udaberri honetan bertan kamioiei kobratzen ariko zaizkiela, lehenik, aurrerazale gisa, eta gero ibilgailuei, N-636 errepidean bidesaria emango dietela bertatik zirkulatzen duten ibilgailu guztiei, arkuak Ubarretexena andreak Gipuzkoako zatian ezarri zituen azpikeriaz jarrita.
Pradales jaunak duela sei urte izan zuen ausardia Gerediagako korridorea inauguratu zuenean, N-636 errepidearen hasierako zatia bikoiztuz, doan izango zela esanez, baina laster egiaztatu genuen Pradales jaunaren tranpa. Zehazki, Arrasatetik edo Elorriotik zetorren lehen autoak zeharkatu eta AP-8 autobidearekin zuzenean lotu zuenetik, tarte horretan bidesari bat jarri zitzaion. Gaur egun, bidesaria euro batekoa da, 4 km-koa, eta Iurretatik Usansolora 17 km-tik 2,63 km-ra dago. Horrela gastatzen ditu Pradales ultra liberalak.
EAJ gaur egun ezartzen ari den mugikortasun-politika autoa duenari edo garraiorako ibilgailua erabiltzen duenari ekonomikoki estutzen jarraitzera bideratzen da.
Adi nago, bada, Eusko Legebiltzarra berritzeko egingo den hurrengo hauteskunde-hitzorduan euskal automobilista sufritu eta zapuztua, gero eta aurrekontu txikiagoa izango baitu.
