Groenlandian larrosa bi

Iruñea Hiria poesia-sariketaren aurtengo irabazleak Iban Garro eta Imanol Ulazia izan dira, hurrenez hurren Larrosa bat Groenlandian eta Maravillas del espacio (Espazioaren mirariak) poema-sortei esker. Bi poetak euskaldun garaile, bai euskarazko modalitatean, baita erdarazkoan ere. Hizpidera ekarri nahi dut inork ez ziolako zehaztapen honi erreparatu, jendaurrean bederen, Iruñeko Kondestablearen jauregian egin sari-emateko ekitaldian. Izan ere, Ibon Garro lesakarra da eta Imanol Ulazia, berriz, zumaiarra, Euskal Herriaren erdal itzulpena (País Vasco) etengabe beretzat hartzen duen Mendebaldeko erkidegokoa, alegia.

Jean Louis Davant-ek dio Euskal Herriaren erdal izena telebistako leihotik etengabe ikusten duela hiru probintzia baskongadoek elkarrekin osatzen duten mapari lotua, hiruki txiki horrek guzia irentsiz. Idazle zuberotar handiarekin bat eginik ere, irudipena dut errealitateak etengabe urratzen duela konstruktu baskongadoa, Iruñea Hiria sariketaren emaitza beste adibide bat delarik: espainiar eta frantsesen begietan euskal herritarra ez denak euskarazkoa irabazi du, eta euskal herritarrak espainolezkoa: Espazioaren mirariak.

Gutxi fida, baten batek plantea lezake gaztelaniazko kategoriara euskaldunak ez aurkeztea; hartara, Imanol Ulaziak ezin izango zukeen saria erdietsi erdarazko kategorian. Izan ere, Nafarroa Garaian lanpostu publikoak direla eta, erdaldun elebakarrek antzeko zerbait planteatzen dute, ez baitute nahi euskaldun elebidunok aurkeztu ahal izatea, «porque nos quitan las plazas de castellano». Hartara, poeta erdaldun batek planteatu lezakepoeta euskaldunak ezin garela aurkeztu, «porque nos quitan el premio a los de castellano», besteok elebidun garela eta erdaraz ere idazten badakigula ahaztuta.

«¿Tú qué prefieres? ¿Un buen médicoo un médico euskaldún? ¿Un buen poetao un poeta euskaldún?»; galdera gaiztoa da berez, iraingarria, poeta euskaldun guztiak txartzat hartzen gaituztelarik printzipioz. Ez gaitezen engaina; erdaldun elebakarrek euskara gutxiesten dutenean, euskaldunak gutxiesten gaituzte, euren gabezia, elebakarra izatea alegia, abantaila bihurtzeko xedez.

Errealitatea, baina, setatia da oso: Iruñea Hiria poesia saridunak, biak olerkari onak, biak euskaldunak, planteamendu horien iruzurra agerian uzteko. Gainera, aurtengoa ez da salbuespena izan, ez baita estreinakoz izan bi saridunak euskaldun suertatzea: duela hiru urteko edizioan ere, Iruñea Hiria saria Aitor Francos bilbotarrak irabazi zuen erdarazko kategorian, eta Mikel Arruabarrena hondarribiarrak euskarazkoan. Bihoakie lerrootatik ene zorionik zintzoena irabazle guztiei, enetzat bederen, hizkuntzaz nafarrak denak.