Groucho Marxek «Egur gehiago, hau gerra da-eta!» oihukatzen zuen Los hermanos Marx en el Oeste filmaren bertsio espainiarrean, bihozgabe batzuen atzetik zihoan tren bat gidatzen zuen bitartean. Galdarari erregaia gehituz joateko, anaiek trenaren egituratik lortzen zuten egurra, pixkanaka bidaiarien bagoiak deseginez, hauek inolako babesik gabe utzi arte.
Normalean, «Egur gehiago!» esaldia egoera bat bizkortzen eta larriagotzen laguntzen duen zerbait gehitzen denean erabili ohi da. Gaur egun, maxima hori aplika litekeen adibide argiak ditugu AEBetako Gobernuak Ukrainako eta Palestinako gatazka armatuetan duen jardueran.
Gobernu horretako presidenteak bere herritarrei aplikatzeko bururatzen zaizkion neurriak hartzea ulergarria da, beraiek aukeratu baitute gobernatzeko. Baina hortik munduko beste leku batzuk nahi bezala maneiatu nahi izatea inork onartu behar ez lukeen zerbait da. Ezin da onartu palestinarrak beren lurraldetik kanporatzea planteatzea, ezta Ukrainako Gobernua lurralde horren etorkizunari buruzko ustezko negoziazio batzuetatik kanpo uztea ere. Hori guztia sutara egur gehiago botatzea da.
Europako gobernuak eskandalizatu egiten dira jarduera horiekin, baina ez dira gai jaun horri aurre egiteko. Bururatzen zaiena da beren indar armatuak modu mankomunatuan indartu beharko lituzketela gastu militarra areagotuz. Gastu militarra handitu gabe modu mankomunatuan jardun zitekeenean. Nahikoa izango zuten NBE erabiltzea, gatazkak elkarrizketaren bidez konpontzeko trebatu zena, eta, egoera jakin batzuetan, hainbat herrialdetako armadek osatutako indar armatuak erabiltzea, indarkeriara jotzea eragozteko.
Aldiz, pelikularekin konparazio bat eginez, armamentu gehiago (egur gehiago) eskatzea planteatzen ari da, eta, horretarako, beste arlo batzuetako aurrekontuak murriztu beharko lirateke (bidaiarien bagoien zura erabiliz), dirua baita dagoena, eta atal bat handituz gero, beste batzuetan murriztu beharko litzateke.
Badira ere inguru honetan egur gehiago eskatzen dutenak, negozio arrazoiengatik arma gehiagoren ekoizpena handitzea planteatuz, enplegu gehiagorekin ezkutatuz, Euskal Herrian negozio horiek desegiteko eta eraikitzaileagoak diren beste batzuekin ordezkatzeko talentu nahikorik ez balego bezala. Eta segurtasun arrazoiengatik planteatzen dutenei esan behar diegu beti egongo dela gu baino hobeto armatuta egon daitekeen norbait, eta, beraz, ezin izango dugula inoiz izan egon daitezkeen mehatxuak bide horretatik uxatzeko bezain indartsuak izateko ziurtasunik. Gainera, segurtasunagatik bada, zer planteatzen ari dira?, denok armatuta joan beharko dugula? Eraso bat edozein unetan eta lekutan etor dakigukeelako, eta ez dugulako une oro polizia bat izango gure ondoan gu babesteko.
Indar gutxiago egin beharko genuke armen erabilera indartzeko asmoekin, eta, aldiz, gehiago, herritarrak errespetuaren eta elkarrizketaren praktikan hezteko, eta desberdinen arteko eztabaidan ohitzeko.
Arma gehiagorik ez, gerra gehiagorik ez. Ez NATO, ez Varsoviako Ituna. NBEri bai, edo gutxienez haren izpirituari.
