Duela gutxi harriduraz eta ezinegonez irakurri genuen gure plataformari buruz Aitor Montesek idatzitako artikulua, Osakidetzako hizkuntz-profilen politika malgu eta inklusibo baten aldeko plataformari buruzkoa. Horregatik, gure taldearen aurkako deskalifikazioei eta faltsukeriei erantzun beharra ikusi dugu. Lan-aldarrikapen bat ezin da «panfletotzat» hartu.
Baturik hizkuntza-salbuespen erreal baten aldeko taldearen kideak Osakidetzako langileak, medikuak, erizainak, erizaintzako laguntzaileak, zeladoreak, teknikari langileak... gara, guztiak beharrezkoak kalitatezko arretarako. Esperientzia duten profesionalak behar ditugu, ez bakarrik hizkuntza-eskakizunagatik, baita arreta eta ziurtasuna emateko gai diren langileak ere, gure osasun-zerbitzura jotzen duten erabiltzaileen gaixotasunei irtenbide medikoa emango dietenak. Horrek ez du euskara baztertzen, planteamenduan sartzen du.
Euskara jakiteak ez du gehiago edo gutxiago ematen euskal herritar izaera. Denok maite dugu gure Euskadi, eta euskara gure gizartearen balio garrantzitsu gisa ikusten dugu, erabili, defendatu eta sustatu behar dena. Zure pazienteekin euskaraz hitz egitea zure esperientzia akademikoa baino gehiago baloratzen baduzu, iritzi pertsonala da. Gogoratu datu bat: osasun-karpetan, erabiltzaileek arreta zein hizkuntzatan jaso nahi duten aukeratzeko aukera dute, %17k euskara aukeratu du. Berma dezagun hautu hori, baina baita gaztelaniaz ongi artatuak izatea eskatu duten guztiena ere, bi hizkuntzei balioa emanez, inklusiboak izanez eta elkarrekin bizitzea bermatuz.
Gure plataforman profesional euskaldun batzuek ezin dute hizkuntza-eskakizuna atera euskalki jakin bat erabiltzeagatik, eta, dirudienez, tituluak bakarrik balio du; horiek hizkuntza-eskakizunik ez dutenen zailtasun berak dituzte. Esperientzia frogatua duten profesionalei kontratazio-zerrendetan salto egiten diete lanpostu finkoetarako, bitartekotasunetarako eta pertsona finkoen mugikortasunerako. Kasu batzuetan oposizio bat ere egin ez dutenak lehenetsiz, zerrendetan soilik profila dutenak, zazpi urteko lan esperientzia baino gehiago balio duen profila. Non daude gure «pribilegioak»?
Artikuluan osasun-arretaren kalitatea aipatzen duzu. Kualifikazioa ez da soilik hizkuntza. Profesional kualifikatuak gara, euskal osasungintzan urteetan egindako ibilbideagatik eta gustura bilatzen dugun etengabeko prestakuntzagatik. Badakigu langileen ezagutza eta gaitasunak ezinbestekoak direla osasungintzak ondo funtziona dezan. Horretarako, borroka egiten dugu egunero profesional hobeagoak izateko eta zerbitzu atsegina eta inklusiboa emateko.
Urteetan Osakidetzan gure arreta profesionala garatzen dugun tokian lan egitea eta gure erabiltzaileekin zerbitzua eta arreta hobetzen saiatzea da gure lehentasuna. Inola ere ez erdaldunen mugikortasunari lehentasuna ematea, leporatzen duzun bezala, baizik eta langile guztientzako berdintasun sozial eta integratzailea nahi dugu. Ez dugu «apartheid» bat bilatzen, ez dugu inolako bazterketarik bilatzen, bizikidetza nahi dugu, eta, tamalez, zurea bezalako artikuluek banaketa hori eragin dezakete. Gizarte inklusiboa bilatzen dugu, kalean eta lanpostuan inor baztertu gabe bi hizkuntza ofizialetako bat ez jakiteagatik.
Hitz egin nahi duenari entzuten diogu, sindikatu guztiekin eta legebiltzarreko osasun-ordezkariekin egindako bilerek erakusten duten bezala. Zintzotasunez eskatzen digun edonorekin hitz egiteko prest gaude.
Nire ospitalean inork ez du inolako «segregaziorik» sustatzen edo baimentzen. Ez zaio euskarari uko egin behar, unitate guztietan edonori eskatutako hizkuntz-arreta bermatu behar zaio. Eta mesedez, «xenofobia» inorentzat, bakean bizi gaitezen. Berdintasuna bilatzen dugu lan-eskubideetan, inori eraso egin gabe. Hizkuntza-profil kontuengatik langile onak galtzea ez da inklusioa, horiek integratzean asistentzia-kalitatean irabaziko dugu. Horretarako, euskara ikasteko laguntzak hobetzea eta handitzea eskatzen dugu.
Euskara maite dugu, gure lurra maite dugu eta paziente eta langile guztientzako tratu duina maite dugu, hitz egiten duten hizkuntzan hitz egiten dutela.
