Arrazoiak nahiko eta sobra

Ostegunean, martxoak 3, Berdintasun Legearen erreforma onartuko da Eusko Legebiltzarrean. Elkarrekin-Podemosek alde bozkatuko du, atzo iragarri genuen. Arrazoi askogatik, arrazoi asko ditugulako.

Istanbulgo hitzarmena betetzen duelako. Mugimendu feministaren aldarrikapen asko dakartzalako. 2003an genero indarkeriaz eraildakoak zenbatzen hasi zirenetik dagoeneko (zenbaki ofizialen arabera) 1.117 emakume hil dituztelako beren bikotekide izandako gizonezkoek. feminicidio.net webgunearen arabera iaz 78 emakume hil zituztelako, eta aurten jada hamabi emakume.

Desadostasunak agertzeko garaia ez delako. Horrelako tresnek modua ematen dutelako indarkeria matxista askotarikoak borrokatzeko eta eskuin muturraren diskurtso misoginoei eta negazionistei aurre egiteko. Soldata arrakala egiazkoa delako, %20 ingurukoa. Pandemiak areagotu egin duelako genero desberdintasuna, eta zainketa betidanik egon denaren gain utzi duelako: emakumeen gain, alegia. Arrazoiak nahiko eta sobra ditugu.

Legeak lehenengoz aitortzen dituelako berariaz haurrak, nerabeak eta emakume transexualak genero indarkeriaren biktimatzat. Zeren eta lehenengoz, halaber, ez delako lotuko zerbitzuen eskuragarritasuna aurretiko salaketa batekin. Estatistikak eta inkestak egiteko irizpide espezifikoak hartu direlako eta horrek indarkeria matxisten diagnostiko hobeak ekarriko dituelako.

Indarkeriari aurrea hartzeko neurriak finkatuko dituelako. Sentsibilizazioaren zama handituko duelako eta Administrazioan aritzen diren guztiek nahitaez prestatuta egon behar dutela finkatuta geldituko delako.

Gainera, legearen betebeharra botere publikoetara zabalduko delako, Eusko Legebiltzarrera, Batzar Nagusietara, Arartekora, Kontuen Auzitegira eta Euskal Herriko Unibertsitatera. Berdintasunaren Behatokia sorraraziko duelako. Ez da gutxi.

Zis-heterozentrismo zuri eta kapazitistatik harago begiratzen duelako eta neurriak garatzeko beharrezkotasuna ezartzen duelako kolektibo jakinetan: emakume ijitoak, dibertsitate funtzionala dutenak, bazterketa arriskuan edo egoeran direnak, familiak—bereziki monomarentalak—, adinekoak, migratzaileak, preso daudenak eta etxerik gabe daudenak. Azkenean debekatzen dituelako emakumeak onartzen ez diren espazio publikoetako jarduerak, eta hortaz erakundeek zuzenean eta ezbairik gabe esku hartuko dutelako alarde parekideetan.

Gure betebeharra zelako patriarkatuak asmatutako teoria pseudozientifikoen aplikazioa debekatzea, emakumeak zigortzeko erabiltzen zena; esaterako, gurasoen alienazioaren sindromea. Berdintasuna ezabatzeko biztanleko 14 euro bakarrik inbertitzea ez delako nahikoa. 2021eko aurrekontuen moduko agertokirik ez delako berriz gertatuko, ez baitzen %0,1 ere igorri berdintasuna borrokatzera. Hori lortzeko, ehuneko hori handitu beharra dagoelako eta hala egin dugulako, Euskal Autonomia Erkidegoko aurrekontu osoaren %1,5eko minimora heldu arte. Borrokatuko garelako ehuneko txiki hori lurzorua izan dadin eta ez gastuaren sabaia. Indarkeria sexualaren biktimentzako baliabideak bermatu behar ditugulako; besteak beste, 24 orduko krisi etxeen sorkuntza. Haurdunaldia borondatez eteteko sarbideak egiazkoa, librea, segurua eta doakoa izan behar duelako. Jazarpenik, presiorik eta bortxarik gabea. Pribatizaziorik gabea eta hitzartu gabea, zeren eta abortuen %9,3 bakarrik gauzatzen baitira sare publikoan.

Legean zer gehitzea falta den konturatuagatik, uneko beharrek erakusten digutelako —sexu erasoen salaketa kopurua goraka doan honetan; urtarrilean bakarrik %31,6 gorago 2020ko epe berarekin alderatzen badugu— ezin dela atzeratu hain premiazkoa den lege hau. Igoera horrek emakumeen kontrako indarkeria handitu egin dela erakusten digulako, nahiz eta oraindik ez dakigun behar bezala noraino heltzen den zenbaki ezkutuarena, hau da, salaketa jartzera iristen ez direnena; Berdintasun Ministerioak 2018ko inkestan agerrarazi zuen bezala eraso sexualak bikotetik kanpo jasaten dituzten emakumeen %8k bakarrik baitu konfiantza salaketa jartzeko erakundeetan eta segurtasun indarretan.

Lege baten alde egiteak ez duelako esan nahi gero eta gehiago eskatuko ez dugunik, indarkeria obstetrikoa azalarazi behar ez denik, emakumeek haurren hazkuntzan eta erditze ondoko aldian hartutako erabakiak defendatuko ez ditugunik eta sexu hezkuntza osoa bermatu behar ez denik haurrak eta nerabeak hipotekatu gabe, eta arauari erantzuten ez diotenak bazterrean utzi behar direnik. Dibertsitatea balioetsi eta babestu egin behar delako.

Mugimendu feministak —emakumeen eskarmentutik, borrokatik eta aldarrikapenetatik eratu denak, eta hainbeste lagunen gorputza jartzen jarraitzen duenak etorkizuneko belaunaldiek atzerakadarik sufri ez dezaten— legezko esparru bat eskatzen duelako lurreratzeko eta egiazko politikak egiazko emakumeetara hurbilarazteko. Asko dira zergatiak, arrazoi nahikoa eta sobra dagoelako Berdintasun Legearen erreforma hau aldezteko.