Mugimendu feministak greba orokor baterako prozesua abiatu du, zaintza eskubidearen alde

Zaintza eskubide unibertsalaren alde, Euskal Herriko mugimendu feministak prozesu bat abiatuko du, greba orokor batera deitzeko asmoz. «Zaintza negozio izateari uztea nahi dugu; greba feminista orokor batera goaz, eta gaur, Martxoak 8, lehen urratsa da», iragarri dute gaur goizean Bilbon egindako agerraldi batean.

Zaintzarako eskubidea izango da gaurko mobilizazioetako ardatz nagusia, baina mugimendu feministak adierazi du bihartik aurrera ere lanean segituko duela horren bueltan. Otsailean abiatutako borroka dinamikari jarraikiz, Denon Bizitzak Erdigunean izeneko prozesua jarri du martxan, zaintzaren auzia erdigunean kokatzeko eta gaia herriz herri jorratzeko: «Aliantzak eta proposamenak bateratu nahi ditugu herri mugimenduekin eta eragile soziosindikalekin, eta horrela aldarrikapen agenda bat sortu». Argi dute helburua: «Borroka artikulatu bat planteatzen dugu gaurtik aurrera greba feminista orokor baterantz».

Ez dute greba orokorrerako egunik zehaztu, baina Martxoaren 8tik kanpo egingo dute. «Epe ertaineko prozesu bat izango da, eta indarrak artikulatu nahi ditugu; egun jakin bat dugunean, publikoki jakinaraziko dugu», argitu du Naia Torrealdai mugimendu feministako kideak. Julia Marti kideak, bestalde, gehitu du greba orokorra eraikitzeak aurretiazko lana ekarriko duela: «Greba orokorra ez da bakarrik egun jakin bat izango: aurretik mobilizatu beharko dugu, eta espero dugu prozesura jende asko batzea».

Greba orokorra izanik, gizonek ere «egiteko» bat izango dute, Torrealdaik adierazi duenez. Eta aurrerantzean eztabaidatuko dute zein izango den rol hori. «Zaintza guztion afera da, ez bakarrik emakumeena; sistema honetan, guztiok nahi dugu duintasunez zainduak izan, baina orain hori ez da gertatzen: orain, zaintzak erabat merkantilizatuak daude».

Erantzuleak

Feministek salatu dute historikoki emakumeek hartu izan dutela zaintzaren pisua, eta hori ez dela inoiz «lan gisa» aitortu: «Politikoki, sozialki eta ekonomikoki ikusezinak eta gutxietsiak izan dira». Are gehiago: zainketa lanak «sexuatuak, arrazializatuak eta estratifikatuak» daudela salatu dute: «Gaur egun, Euskal Herrian, zaintzak indarkeria eta desberdintasunaren ardatz dira emakume langileentzat»

Gogora ekarri dute, gainera, feminismoak aspaldi azaleratu zuela zaintza lanen «merkantilizazioa eta pribatizazioa». Izan ere, zaintzari zentraltasuna ukatu bazaio ere, «kapitalismo patriarkala» horren irabaziekin «aberastu» egin dela nabarmendu du mugimendu feministak: «Kolapso egoera batean bizi gara». Eta horren arrazoia «estruktura patriarkal eta kolonialetan oinarritzen den kapitalaren sistema metatzailea» da. Mugimendu feministak erantzuletzat jo ditu patronalak eta interes ekonomikoen menpe dauden erakundeak: «Euskal eta nafar gobernuekin zein instituzio frantses eta espainolekin batera, hainbat zaintza beharrizan merkantilizatzen eta pribatizatzen dituzte, eta horiekin espekulatzen dute».

Hala, «zaintzarako eskubide kolektibo baten» alde egin dute feministek: «Pertsona guztiek bizitza osoan zehar zaintzak baldintza duinetan eta konpromisotik emateko eta jasotzeko duten eskubidearen alde». Nabarmendu dute horrek erabakitzeko gaitasuna eskatzen duela: «Zenbat, nola eta nor zaindu nahi dugun; zenbat, nola eta nork zaindu behar gaituen; zaintzeari ezetz esateko eskubidea barne. Eskubide hori modu kolektiboan ulertzen dugu, eta ez indibidualizatuan».