«Lehen urratsa izanen da dohaintza sistema plantan ezartzea»

Prefetak eta suprefetak Falloux legea baliatu dute herriko etxeei ikastolak laguntzea galarazteko. Hori ikusirik, SeaskarenLagunak izeneko dinamika piztu dute ikasle ohiek. Larunbatean biltzar bat egin zuten, eta Patxi Bergara (Baiona, 1987) hautatu zuten presidente.

Joan den larunbatean Seaskaren Lagunak elkartea sortzeko biltzarra egin zenuten. Zer eman zuen?

Lehenik, estatutuak onartu ditugu, elkarte gisa aritu ahal izateko. Lehen delibero bat hartu behar genuen: Seaskatik kanpo edo barnean izan. Zeuden trabak gainditurik, bigarren aukera hobetsi dugu, eta Seaskaren atal bat izanen gara: Integrazio Batzordea, Egoitzak taldea eta Herri Urrats bezala. Seaskaren barruan, alde batetik, badira ikastolak, eta, bertze alde batetik, arlo batean eragiten duten elkarteak.

Zergatik delibero hori?

Elkarrekin lan egitea errazagoa izanen delako. Dohaintzak edo diru ekarpenak egitea izanen da lehen urratsa. Hobesten dugu jendeak zergetatik kendu ahal izatea Seaskari ematen dion dirua. Seaskaren barruan egonez zaila izanen zela pentsatzen genuen, baina azkenean atzeman dugu bidea, eta barne egotea deliberatu dugu. Integrazio Batzordearen adibideari segitu diogu estatutuetan.

Elkartea sortuta, zein da helburua?

Seaska laguntzea. Lehen etapa izanen da dohaintza sistema plantan ezartzea. Erraza da, eta ez du lan anitz galdetzen. Dohaintza bat egin daiteke, eta zergetatik apaldu. Beraz, zergak dira nolabait finantza bidea. Egitea erraza da: bakoitzak bere kontua irekitzen du bankuaren webgunean, eta bi segundotan egina da.

Finantzaketa kolektiboa sustatu nahi duzue. Nola garatuko duzue?

Finantzaketa parte hartzailea da. Lehenik, proiektu bat finkatu behar da, eta ongi aurkeztu Internet bidez. Jendeak diruz sostenga dezake proiektua. Dinamika hori musikaren inguruan piztu zen. Disko bat egiteko zailtasunak zituzten musikariek eskari bat egiten zuten Internet bidez, eta jendeek sostengatzen zuten. Gauza bera eginen dugu ikastola jakin bat laguntzeko. Ildo hori landuko dugu. Txostena ongi landu behar da, jendeak gogoa ukan dezan. Diasporara ireki nahi dugu xedea. Euskaldunak lau haizeetara joanak gara, eta hara heltzeko tresna behar dugu, euskaraz, gazteleraz, frantsesez eta ingelesez. Diasporan ere lana egin beharko da, beharbada euskal etxeen bidez. Gogoan dugu ekitaldi batzuk antolatzea ere, kultur arlotik. Nahi duten artistek Seaskaren aldeko proiektuak egin ditzakete.

Auzolanaren aldeko parioa ere egin duzue?

Aipatu ildoetan dirua da ardatz, baina badira dirua eman ezin dutenak eta laguntzeko nahia dutenak. Denboraz lagun daiteke. Beraz, zergatik ez antolatu lanbideak? Adibidez, harginak zerrendatzea, iturginak, argiketariak... Ikastola batean lanak egin behar direlarik, talde hori deituko genuke. Edo ikastola batek antolatzen du gaubeila, eta ez du jende aski ostatuan zerbitzatzeko edo taloak egiteko. Nornahik ekar lezake laguntza horretan. Sarea antolatu beharko da; eskualdeka ere bai. Azkainetik nekez antolatuko dut Zuberoan egin behar den lana. Eragitea da helburua.

Zenbat jende biltzen duzue?

Azaroko bilkuran hamasei ginen, eta joan den asteburuan, 35. Bilduma igorriko diegu ehun pertsonari. Sarea ehunduz doa; bulegoa ere osatu dugu. Presidente hautatu naute elkartean; Ekhi Solorzano izanen da presidenteordea, Kepa Mouesca diruzaina, eta Marie Larralde idazkaria.

Nolatan sortu da talde hori osatzeko ideia?

Beharretatik. Hastapenean iritzi artikulu bat idatzi nuen, erranez guhaurrek eraiki behar genuela Paristik ukatzen zitzaiguna. Jende anitz jin zitzaidan erratera ados zirela. Ados egotearekin ez ginela aitzinatzen esan zidan Xipri Arbelbidek, eta horregatik pentsatu nuen egituratu behar genuela. Jendeak baikorki erantzun zuen, eta nahia agertu dute proiektua eraikitzeko. Xedearen interesa aipatu dut. Badakigu zein den ikastolek duten mehatxua, baina, elkartasun ekonomikoaz gain, xedeak gure arteko harremanak sendotzen ditu, ikasle ohien artekoa, guraso ohiena, euskaltzaleena. Hori zen bigarren helburua. Dohaintza sistema bat da, baina bertze batzuk ere asma daitezke. Zenbat eta gehiago izan, orduan eta ideia gehiago sortuko dira.

Ideien sorkuntza ere taldearen aberastasun erantsia da?

Egitasmo anitz egin daitezke. Zergatik ez Herri Urrats bezalako egitasmo berri bat sortu? Beharbada, txikiagoa, ezberdina. Jakin-min handia sortu du gure xedeak, eta, aldi berean, erakusten digu gizartean dagoen interesa. Ez dut erraten bertze Herri Urrats bat eginen dugunik. Ideia berriak behar ditugu, formak aldatu, proposamenak egin. Dohaintza sistemari eman diogu lehentasuna, eta, aurki, finantzaketa kolektiboko sistema ikertzen hasiko gara. Ekitaldiak antolatzeko denbora gehiago beharko dugu. Eta eskaintzak eta proposamenak kanpotik ere etor daitezke. Dinamika eraikitzailean gaude, partekatzailean.