Pandemiaren tuneletik irteten

Iazko martxoan pandemiaren tunelean sartu ginenean, zaila zen aurreikustea zein luzea eta iluna izango zen, zein erronka eta zailtasun izango genituen, eta, batez ere, zein izango ziren gutako gehienok bizi izan dugun osasun larrialdi handienak utziko zituen ondorio zuzenekoak eta zeharkakoak.

Hamabost hilabete beranduago, tunelaren irteera mailakatua ikusten da. Osasun, ekonomia eta gizarte arloko hobekuntzak eta beheranzko lehen urratsak nabarmenak dira. Une honetan, esan dezakegu, huts egiteko beldurrik gabe, txertoak azkar lortzea eta ebaluatzea funtsezkoa izan dela, eta baita txertook herritarrei ezartzea ere. Laster hamabost milioi immunizatu baino gehiago izango dira Estatuan. Inoizko txertaketa kanpainarik handiena sendotu egin da, eta neurriak malgutu ahal izateko unea zabaldu da, hala nola maskaren erabilera jende gutxi dagoen leku irekietan. Izan ere, Frantziak aire zabaleko espazioetan maskararik gabe egoteko aukera eman du, eta Israelek, berriz, espazio itxietan.

Baina oraindik ez da une egokia lasaitzeko. Talde garrantzitsuak geratzen dira immunizatzeko, eta aldaera kutsakorragoak eta immunitate erantzunarekiko partzialki erresistenteagoak daude; hala nola, delta aldaera (indiar jatorrikoa) kezkatzeko arrazoia da, eta, batez ere, txertaketa prozesuarekin ahalik eta bizkorren jarraitzeko premia larria berresten du. Ebidentzien arabera, immunizazio pauta osatzeak % 90etik gora babesten du aldaerarik arriskutsuenek eragindako gaixotasun larriaren aurrean, eta, beraz, hurrengo hilabeteetan jarraibidea sendotu beharko zaie pandemian zehar transmisio bektore garrantzitsuak izan diren gizarteko gainerako kolektiboei.

Era berean, atzera begiratu eta hoztasunez berrikusi beharko da zertan asmatu den, baina, bereziki, zein akats egin diren, funtsezkoa baita gizarte gisa prestatuta egoteko osasun erronka berrien aurrean.