Balantzea «gazi-gozoa» da, baina irakaspenak baliagarriak izan daitezke etorkizuneko gatazketarako. Amaitu da Mecaner Herriarentzat dinamikaren bidea, eta txosten batean bildu dute prozesuan ikasi dutena. Ez dute lortu jarritako helburua betetzea —Stellantisek Urdulizko lantegiko langileak kaleratu zituen, eta instalazioak saldu—, baina balioa eman diote, besteak beste, lehen aldiz trantsizio ekosozialeko plan bat erabili izanari itxiera prozesu baten harira. «Aitzindaria izan da».
Atzo aurkeztu zuten dokumentua eragile ekologisten, sindikalen, politikoen eta sozialen esku utzi dute, «etorriko diren prozesuei bultzada emateko». Ikasi dituzten lezioen artean, hauek nabarmendu dituzte: «Krisi ekosozialaren eta industria eraldaketaren arteko nahitaezko konbergentzia, gatazkak piztu aurretik eztabaidak hastearen garrantzia, langile taldearen parte hartzea ahalik eta handiena izateko beharra, eta askotariko gizarte eragileen artean gutxieneko akordioak lortzeko premia».
Horretaz guztiaz gain, txostenean adierazi dute mobilizazioa indartzeko tresna erabilgarria izatea dela trantsizio ekosozialeko plan baten alderdirik garrantzitsuena. Udalen babesa izateaz hitz egin dute, eta «Eusko Jaurlaritzaren gaitzespenak ekarri zuen blokeoaz» ere bai. Ondorio modura, baieztatu dute itxiera prozesuetan langileak eta eragile ekologistak protagonismoa edukitzea eta prozesuaren lidergoa publikoa izatea dela «trantsizio justu eta jasangarri bat» bermatzeko modu «bakarra».
Stellantis multinazionalak (Peugeot, Fiat, Citroen, Opel...) ekainean itxi zuen Urdulizko trokelgintza lantegi historikoa (Bizkaia), eta 144 langile kaleratu. Mecaner Herriarentzat ekinbideak, ordea, borrokan jarraitu du fabrikari beste bizialdi bat emango zion proposamen baten alde. Azpimarratu dute enpresa bideragarria zela.
Gainera, sindikatuek eta eragile ekologistek Jaurlaritzari eskatu zioten instalazioak erosteko, baina, otsailean, alboan dagoen Lointek enpresa egin zen azpiegituren jabe.
