«Bistan da aktibitateak badituela berezko arriskuak, baina basogintza eredu intentsiboak nabarmen areagotzen ditu arrisku horiek». LAB, ESK, Steilas, EHNE eta Hiru sindikatuek basoen ustiaketa eredua aldatzeko eskatu dute gaur Donostian, azken urteetako heriotza tasak handiak izan direla iritzita: azken hiru urteetan bederatzi langile hil dira basoan, horietatik zortzi ustiaketa intentsiboan zebiltzala. «Duen langile kopurua ikusita, sektore hori eraikuntza bera baino 10-15 aldiz hilgarriagoa da», nabarmendu dute.
Izan ere, sindikatuen arabera, Euskal Herrian nekez dira mila lagun jardun horretan dabiltzanak. Heriotza tasa handia izatea «sakoneko» prekaritatearen ondorio dela adierazi dute, eta hori berresteko datu bat ere eman dute: 2018. urtera arte oso langile gutxi zeuden izena emanda basogintzan, baina ikuskaritza kanpaina baten ostean nabarmen handitu zen erregistratutakoen kopurua. «Horrek ez du esan nahi langile kopuruak gora egin zuenik, baizik eta lanean ziharduten asko izena eman gabe zeudela».
Sindikatuen iritziz, azken urteetan Euskal Herriko basoetan sustatu den ereduak porrot egin du ekonomikoki, baita bioaniztasunaren eta lan osasunaren ikuspegitik ere. Salatu dute lanaldi luzeak «modu masiboan» egiten direla, makineria zahar eta desegokia erabiltzen dela eta lan erritmoak oso handiak direla.
Eskaerak
Horregatik guztiagatik, Bizkaiko eta Gipuzkoako Foru Aldundiei eta Batzar Nagusiei eskatu diete eredua aldatzeko eta mendi foruaren arauak moldatzeko, basogintza jasangarria izan dadin. Hori egin bitartean, zenbait neurri aplikatzea proposatu dute: lurraldearen okupazioa orekatzea, elikadura jardueraren beharrak kontuan hartuta; lur publikoan basogintza intentsiboa debekatzea; lur pribatuetan arriskuen arabera zonifikazio bat egitea; eta, eredu berria ezarri bitartean, langileen baldintzak ikuskatzea.
