Mingaina oinarri hartuta prestatu du Iker Markinezek aste honetako errezeta.
Mingain egosia. Azalore bat. Pikillo piperrak, 12. Tipula bat. Gurina, 100 g. Irina, 100 g. Esnea, litro bat. Piper hauts beltza. Gatza. Oliba olioa.
Lehenik eta behin, azalorea egosiko dugu. Urez beteriko lapikoa sutan jarri, gatz pitin batekin, eta, irakiten hastean, azalorea puska txikietan gehitu. 15-20 bat minutuz irakin, gutxi gorabehera. Gaurko errezetarako, azalorea ez dugu gehiegi egosterik nahi. Atera eta gorde.
Zartagin batean oliba olioa jarri, txorrotada bat, eta, tenperatura pixka bat hartzen duenean, pikillo piperrak erabat zabalduta ipini zartaginean. Ahalik eta surik motelenean konfitatuko ditugu, 30 bat minutuz.
Lehen bi pausoak aurreko egunean eginak uztea ere posible dugu, lanak aurreratzeko.
Hurrengo pausoan, bexamela egiten hasiko gara. Horretarako: gurina lapiko batean jarri, eta tipula gehituko diogu, xehe-xehe moztuta. Hamabost bat minutuz su motelean erregosi. Orduan, irina nahastu, eta, etengabe irabiatuz, esne beroa pixkanaka-pixkanaka gehituz joan. Gatz pixka bat bota, piper hauts beltza ere bai, eta bost minutuz irakin, nahasteari utzi gabe. Oso garrantzitsua izaten da bexamelak ongi irakitea, testura finagoa hartzen baitu eta irinaren zaporea desagertu egiten baita.
Ondoren, mingain egosiak edukitzen duen azal gogorra kendu, eta zentimetro bat inguruko xaflatan moztu. Zartagin bat plantxa moduan berotzen jarriko dugu. Bertan mingain xaflak plantxatik pasatu, bi aldeetatik, oliba olio txorrotada batekin, beti su bizian; pare bat minutu nahikoa izango dira. Gatzik ez du behar, egositako mingainak jada gatza izaten baitu.
Azkenik, platerean aurkezterakoan, lehenik eta behin piper pikilloak jarri, ondoren azalore lore batzuk piperren bueltan, eta erdian, mingaina. Guztia bexamelarekin ondo busti.
