Lorea Etxabe, arraunlaria: «Urteak pasata ohartuko gara egin dugunaz»

Denboraldi biribila egin dute Arraun Lagunak-eko arraunlariek. Denboraldiko bandera guztietan gailendu dira, eta Kontxako Bandera eta Euskotren Liga hirugarrenez irabazi dituzte. Bertako arraunlaria da Lorea Etxabe (Pasai Donibane, Gipuzkoa, 2000), eta emaitzez harago, denboraldia ederra izan dela nabarmendu du.

Ane Insausti Barandiaran

Sinetsi al duzue lortutakoa dagoeneko?

Uste dut urteak pasatuta ohartuko garela zer egin dugun. Helduagoak garenean, esango dugu: «2024ko denboraldian dena irabazi genuen». Baina oso pozik gaude, eta kalean oraindik ere jendea zoriontzera hurbiltzen zait, pentsa; Pasai Donibanen asko bizitzen da arrauna.

Zein izan da emaitza horiek lortzeko gakoa?

Gogor entrenatzea. Neguan sutan aritu ginen ergometroan eta pisuak egiten. Horrez gain, kristoren talde kohesioa izan dugu, oso erlazio ona eduki dugu aurten. Eta, noski, aldaketa gutxi izan ditugu, blokea mantentzeak asko-asko lagundu digu.

Arraunean hasi zinenean, imajinatuko zenukeen halako denboraldi bat egingo zenuela?

Ez. Pentsa, ni arraunean hasi nintzen San Juanen traineruan neskarik gabe geratu zirelako, eta nire kuadrillako batzuek bertan arraun egiten zutenez, laguntzeko.

Erdi-kasualitatez, orduan?

Bai, ni, momentu horretan, judoan aritzen nintzen, eta justu denboraldi bukaerarekin bat egin zidan. Hurrengo urtean deitu zidaten Arraun Lagunak-etik, eta esan nuen: «Bueno, trena behin bakarrik pasatzen da». Eta hemen nago.


Kirola, ordea, umetatik erreparatu izan diozu?

Bai, gurasoak arraunlariak dira. Amak aulki mugikorrean Espainiako Txapelketa irabazi zuen bere garaian; trainerua ez zen existitzen emakumeentzako. Aita, berriz, beti ezagutu dugu arraunean; orain, nire entrenatzailea da. Egia da justu horregatik ez nuela arrauna egin nahi. Udara asko pasatu ditugu aitaren atzetik, eta kirol gogorra da. Baina hemen amaitu dut [barrez].

Orain, zuk zeuk zuzenean bizi duzu errutina hori. Gogorra da?

Bai, nire kasuan, arratsaldez egiten dut lan, eta goizetan entrenatzen naiz; askotan, bakarrik. Negua oso gogorra izaten da. Abenduko astelehen batean, 08:00etan, has zaitez entrenamendu exijente bat egiten, zu bakarrik... Baina uda iritsi, eta konpentsatzen du. Ez dut hori esaten irabazi dugulako: arraunak merezi du, oso kirol polita da.

Herriak arrauna bizi du, baina herritik kanpo zabiltza. Baduzu itzultzeko gogorik?

Bai, beti esaten dut. Oraintxe bertan Arraun Lagunak-en nago, eta oso gustura. Baina nire azken urteak arrosaz egin nahi ditut, dudarik gabe.

Dena irabazi ondoren, zein da hurrengo urterako motibazioa?

Hasteko, egindakoa berdintzea, oso denboraldi ona izan delako. Baina bereziki motibazioa da disfrutatzen jarraitzea, urte hau oso polita izan delako, eta ez irabazi dugulako bakarrik. Eta zergatik ez, erronka gisa jar dezakegu estropada guztiak irabaztea, Zarauzko bigarren jardunaldian Tolosak aurre hartu zigulako.

MOTZEAN

  • Estropada bat? Nire lehenengo Kontxa.
  • Abesti bat? Bulegoren Bueltan da.
  • Plater bat? Arrautza frijituak txorizoarekin.
  • Kolore bat? Arrosa.
  • Erreferente bat? Aita, Juan Mari Etxabe.


top