Arratsaldero, meriendatu aurretik, saguak badoaz etxeko leihotik. Leihotik irtenda, badoaz airean, kaskoak buruan patinete gainean…

Katta urtxintxa eskolara doa gaur. Lagunekin elkartuko da bertan. Andereñoak margoak atera ditu. Baina adi! Margoak bereziak dira eta...

Bere urtebetetze egunean, Martxelok Tristan gonbidatu zuen etxera meriendatzera. —Zorionak! —esan zion Tristanek, eta oparitxo bat eman zion. Tristanek gortinetatik sobera zuen oihal zati bat oparitu zion Martxelo lagunari.

Mundu osoko eta garai askotako maitagarrietarako hurbilketa modukoa da. Maitagarri moten arabera sailkatuta daude: Japoniako kappak, meigak, hiru Parkak edo basoko Loti Ederraren zazpigarren maitagarria, esate baterako. Ezagutu haiek dituzten dohainei, gorroto dituzten objektuei, darabiltzaten apaingarriei, dauzkaten botere magikoei eta egiten dituzten bihurrikeriei buruzko datu zoragarriak.

Sorginak antzinako gau haietatik gaur egunera arte zabaldu diren istorioetako izakiak dira, baina, aldi berean, baita benetako pertsonak ere, existitu ziren eta, askotan, jazarpena jasan zuten eta zigortu egin zituzten emakumeak.

Aurpegi maite bat, ilunabar bat, eskola-egun bat, pauso hots ezagunak. Irudiak, oroimenean dirdaika. Eta beti, gure inguruan bilbaturik, bizitza edertzen digun jendea. Itzultzea irudi kutunen bilduma bat da. Eta eskaintza ere bada, esker ematea eta ospakizuna.

Ohera joan aurretik, Aitotsok tapakia ondo-ondo jarri dio ohean Potxolori, baina, gaur gauean, Potxolok ez du lo egiteko asmorik. Aitotso nekatuta dago, gaur lan asko egin baitu. Baina horrela jarraitzen badu... otso basatiari deitu beharko dio!

Alexandre Jacobek ezohiko bizitza izan zuen. Bere lagun taldearekin –kazetariek «Gaueko langileak» deitu zieten–, hankaz gora jarri zuen Frantzia, hamaika desjabetze eginda. Ohar umoretsuak uzten zizkieten aberatsei, eta argi utzi ez zela poltsikoak betetzeko, gizarte ustela eraitsi eta beharra zutenen artean banatzeko baizik. Gizon kementsu baten historia epikoa da hau, munduan oraindik oihartzun egiten duena.

XXI. mendeko lehen urteak latzak izan ziren Iraken. Bagdad hiriburua, Mila gau eta bat gehiago liburuko ipuinen kokalekua, inbaditu egin zuten, eta leherketa eta tiro hotsak nagusitu ziren. Akabo Bakearen Hiria edo Hiri Esmeralda. Abdulwahid mutikoa ortuan dabil jolasean, Fatiha ama kasik ez da etxetik irteten, eta aitak, Ibrahim postariak, nekez egiten du lan. Baina beti dago esperantzarik postariak atea jotzen duen bitartean…

Nola izan daiteke zoriontsu arrautzak jasan ezin dituen oilo bat, egunero bat errun behar duenean bereziki? Eta konponbidea, besterik gabe, erruteari uztea balitz? Esaten erraza da, baina ez da hain erraza lortzen…