Gau batean, ekaitza kanpoan, hautsi egin da Lolaren bizikleta. Baina Lola iaioa eta irudimen handikoa da, eta egun gutxiren buruan konpondu du bizikleta. Ez zaio txirrina baino falta. Itsasoko uraren azpian, bizikletak txirrina jo du, Lolari deika. Biek batera, amarekin mintzatzeko modua aurkitu dute: ez dute osaba itzultzerik nahi.