Kategoria: Iruzkin garatuak (Page 2 of 31)

Eusko Legebiltzarrerako hauteskundeetako lehendakarigaiei elkarrizketak egitean, emaitzez porra bat egitera animatu zituen BERRIAk. Ezkutuan egingo zuten, orria gutunazal batean sartu eta BERRIAk bozen biharamunean —gaur— zabalduko zituen. Maddalen Iriarte (EH Bildu), Miren Gorrotxategi (EP), Idoia Mendia (PSE-EE) eta Jose Ramon Becerra (Equo Berdeak) animatu ziren egitera; Iñigo Urkullu (EAJ), berriz, ez, halako ariketak egiten ez dituela esanda. Carlos Iturgaizek (PP-C’s) ez zuen eman elkarrizketarik. Legebiltzarkide zifren desbideraketa formulatzat hartuta, Iriarte ibili da ondoen: lauko desbideraketa izan du. Becerrak hamarrekoa, Mendiak hamabikoa eta Gorrotxategik hamaseikoa.

Continue reading

Araba, Bizkai eta Gipuzkoako estatutu berriaren legealdia izango omen da datorrena. 2012-2016koa hala izango ei zen; Iñigo Urkulluk kanpainan iragarri zuen lehendakari hautatuz gero 2015ean deituko zuela erreferendumera. Hautatu zuten lehendakari, eta ez zen izan erreferendumik. 2016-2020koa ere ez da izan estatutu berriaren agintaldia, juristen jugadarena baizik. Duela lau urteko bozetako programak aintzat hartuz, erabakitzeko eskubidearen aldeko 57 legebiltzarkide egon dira: EAJko 28, EH Bilduko 18 eta EPko 11. Legebiltzarkideen %76. Euskal eragileekin tarteka BERRIAk izaten dituen bilkuretan, haietako ordezkari batek bota zuen: “Eta legebiltzarkideen %100a erabakitzeko eskubidearen aldekoa balitz ere, zer?”.♦

Luhuso. ETAren armagabetze zibilaren kontakizuna liburua egitean, bi aldiz elkarrizketatu genuen Jean Rene Etxegarai Baionako auzapez eta Euskal Elkargoko lehendakaria, bietan Baionan bertan. Aurrenekoan, Café du Musée jatetxean, bazkaltzen; Ekhi Erremundegi lankidea eta hirurok izan ginen, pare bat orduz. Bigarrengoan, udaletxean, Etxegarairen bulegoan, beste pare bat orduz, berriz ere hirurok. Armagabetze prozesuan inplikatu egin zen Etxegarai, busti. Besteak beste, 2017ko martxoaren 20an Bernard Cazeneuve Frantziako orduko lehen ministroarekin bildu zen, Pauen, eta Café du Muséeko bazkarian esan zigun, liburuan bederen ez jartzeko eskatuz: “Cazeneuvek gauza bat galdegin zidan: errepublikaren ordezkari bat naizela eta, zuhurrago ibiltzeko”. Lehen aldiz zen Baionako auzapez Etxegarai, Euskal Elkargoaren estreinako lehendakaria zen, baina segitu zuen bustitzen. Herriak proban jarri zuelako ere busti zen; hartarako baldintzak joan ziren sortzen. Armagabetzearen ondoren ere gisa berean jarraitu zuen euskal presoen auzian; kasurako, gaur zortzi, Ipar Euskal Herriko ordezkaritzako kideekin batera, Justizia Ministerioarekin batzartu zen, herriko bozak baino sei egun lehenago. Berriro hautatu dute auzapez, orain sei urte baino alde handiagoarekin. Iñigo Urkullu sekula ez du proban jarri herriak.♦

Nahiz eta gaur-gaurkoz ez dagoen baldintzarik eta aski konfiantzarik Eusko Legebiltzarrean EH Bilduk, PSE-EEk eta EPk bat egiteko —eta, kasuan, Jaurlaritza hartzeko—, begirada atzera bota —kalkulu hauetatik kanpo dago 2009 arteko EA, ordura arte ia beti EAJrekin koalizioan aurkeztu zelako edo harekin gobernua osatu zuelako—, 1980ko hauteskundeetatik indar progresista delako horien bat egiteak bi aldiz baino ez zukeen izango gehiengo osoa (gutxienez, 38 aulki behar dira), gobernua hartzeko gehiego osoa beti behar ez den arren: 1986an (PSEk19 aulki, HBk 13, EEk 9) eta 2016an (EH Bilduk 18, EPk 11, PSE-EEk 9). Kontuak kontu, Eusko Legebiltzarrerako orain arteko 11 bozetan HB, EH, EHAK, Aralar, EA (2009koa), EH Bildu, PSE, EE, PSE-EE, EPK, EB eta EPren eserlekuak aintzat hartu, haiek batu, eta: 1980ean 27 aulki (jokoan 60 zeuden orduan), 1984an 36 (ordutik, 75), 1986an 41, 1990ean 35, 1994an 29, 1998an 30, 2001ean 23, 2005ean 31, 2009an (ezker abertzale ofiziala legez kanpo) 31, 2012an 37 eta 2016an 38.♦

“Neuk eskatu nion behin Rubalcabari zergatik ez zuen egiten kalkulu bat zenbat jende pasatu den kartzelatik, zenbat jendek salatu dituen torturak…; hau da, guk ezagutzen ez genuen beste mundu horretan zer pasatu den ikusteko. Txosten handi bat ekarri zidan geroago, eta esan zidan: ‘Eta oraindik diote ez dagoela gatazkarik…'”. Jesus Egigurenen hitzak dira, 2014ko martxokoak, Azpeitiko solasaldi batean esandakoak. Gaur urtebete hil zen Alfredo Perez Rubalcaba, eta estatu gizon modura agurtu zuen Espainiak. 2014ko Europako hauteskundeetan PSOEk emaitza txarrak izan ondoren utzi zuen politika instituzionala Rubalcabak, irailean. Diputatuek-eta agur bat prestatu zioten, eta joan zen bertara Amaiurreko parlamentario bat ere, amistadeagatik. Ekitaldian biek kointziditu zutenean, Rubacalbak ahapeka esan zion saiatuko zela euskal presoen aferari (gatazkari, beraz, ezta?) heltzen. Antza, anekdota batean geratu zen aipamen hura.♦

Twitter kontu bat sortu dute hil honetan: ETB esnatu! (@etbesnatu). Aurkezpeneko esaldia: “Egungo ETB-k ez ditu euskaldunon beharrak asetzen. Gehiago merezi dugula argi dugu. Datuek ere hala diote. Ados bazaude, irakurri, sinatu eta zabaldu mesedez!”. Finkatua daukan txioa: “Kezkagarria da egun ETB-k bizi duen egoera. Euskaldunon telebistak aspaldi utzio zion iraganeko telebista lehiakor hura izateari, eta okerrera doa etengabe, interes gabeko edukiz josirik eta gero eta ikusle gutxiago bilduz”. Eta gero dio: “Salbuespenak salbuespen, ETB1-en eskaintza eskasa, nazio mailako beste telebista batzuekin lehiatzeko inolako aukerarik gabe”. Nik @etbesnatu-ri, Twitterren bertan: “‘Nazio mailako beste telebista batzuekin lehiatzeko…'”. Nazio?”. Haren erantzuna: “Euskal Herrian ikusten diren beste telebistekin (Tve, Telecinco, Antena3…) lehiatzeko gai zela adieraztea. Dena den, textuaren helburua ez doa hari horretatik, transmititu nahi duguna argi dagoela uste dut…”. Ederki hasi dira, beraz… Ramon Labaienek burua altxatuko balu… EITB bera ari da meriturik egiten bere ikus-entzuleek marko nazionaltzat Espainia hartzeko.♦

Koronabirusaren krisiaren eta jada bertan den krisi ekonomiko eta sozialaren aurrean, Espainiako Estatua “berreraikitzeko” itun baten beharra aldarrikatu du Pedro Sanchezek, eta batzar batera deitu ditu alderdiak, sindikatuak, patronala, erkidegoetako presidenteak eta alor batzuetako ordezkariak. Espainiako Estatuan bederen, haren baitan dauzkaten nazioen aspirazioen onerako ez da estatu itun bat. Atzeneko diktaduraz geroztik, 1978an egin zuten halako I. ituna, Espainiako Konstituzioa onartuta: askatasun eta eskubide asko aitortu bai, nazionalismo periferikoak integratzearren autonomia puska bat bai —1982an, ordea, LOAPA—, baina nazio eta autodeterminazio eskubidearen aitortzarik ez eta frankismoa erauzi ez. 2000an, II. estatu ituna, Lizarra-Garazik sortutako kakalarriaren ostean: Askatasunaren aldeko eta Terrorismoaren aurkako Ituna —ondorioz, 2002an, Alderdien Legea, eta: ezker abertzalearen ilegalizazioa, Juan Jose Ibarretxeren aurkako auzia…—. III. estatu ituna, nahiz eta izenpetze agerraldirik ez izan, Kataluniako prozesu independentista gora eta gora zihoala; eta halaxe, 2017an, estatuaren kolpea 155arekin. IV. estatu itunak Madrilen birzentralizazioa areagotzea lekarke; gero eta aginte bakarrago bihurtzea. Sanchezek Moncloako itunerako ezinbesteko bazkide ez ditu nazionalismo periferikoak. Beraz, Euskal Herriaren askatasuna nahi duenak zer espero dezake Espainiaren berreraikuntzatik? Baina euskal nazio izaera edo aspirazioak dituztenak ez al dira ari Espainiako Estatua eraikitzen, egunerokoan markotzat hura hartuta edota estatu eredua proposatuta?♦