BERRIAko analisiaren (2016-9-28) laburpena: Joan den igandekoarekin, EH Bilduk bukatu du bere hauteskunde ziklo partikularra edo bere lehen fasea. Berriro Espainiako hauteskunderik ezean, 2019ko maiatzera artean ez da Hego Euskal Herrian bozik izango. Parte hartzeak parte hartze, beheraka joan izan da EH Bildu. Lehengo igandera arte: 224.000 boto; bigarren indarra, aise. Presio handia zeukan. Baina EAJren alternatiba izateko aukera urrundu egin zaio. EH Bilduk “herri akordioen” eskaintzan lehentasunen artean du alor soziala , baina EBBk esan du gaitza ikusten duela adostasuna. EAJk EAEko instituzioetan itunetarako aukera sorta du, eta posizio bat. Aldiz, aliatu falta dauka EH Bilduk. Alor sozialean eta ekonomikoan aurrerabiderik nahi badu, 2019ko bozak-eta buruan lagun berrien premia du; bestela, erakundeetan ez zaio aski bere %20-25eko batez bestea. “Larritasunetan eta epe laburrean ito gabe, lasaitasun estrategikoa behar du ezker abertzaleak”, zioen ETAk atzoko agirian. “Herri prozesu independentista garatzeak denbora eskatuko du”. Halako prozesu bat garatzen hasi aurretik baldintzak ere erein behar dira. Hauteskunderik gabeko bi urte pasa hauek oso garrantzitsutzat ditu ezker abertzaleak gatazkaren ondorioak ixteko bidean jartzeko. Mugimendua dago. Euskal Herriko —EAEko, batik bat— agenda politikoa astintzeko eta baldintzatzeko ere balioko luke. Esaten da: estrategian, ezinbestekoa da oportunitaterako sentsibilitatea edukitzea.♦