BERRIAko analisiaren (2015-9-13) laburpena: EAJren ibilbidea definitzeko erabili izan da penduluaren metafora; subiranismoaren eta autonomismoaren arteko orekan ibili da, arriskatzearen eta pragmatismoaren artean. 120 urte dituen alderdia da, eta hor dago, botere instituzional handiarekin, bere penduluarekin eta estiloarekin. Hori da euskal abertzaletasuneko bloke bat, denentzat ezagun dena. Besteak, ezkerralderakoak, ba al du bere pendulurik eta estilorik? Ezker abertzaleak / EH Bilduk, “prozesu eratzailean” lurralde batasuna, euskal estatua eta “justizia soziala” xede, beharko du estilo bat finkatu. Han, azkeneko urteotan guztia agian gehiegi kontrolatu eta gidatu dute goitik, zuzendaritzatik. Ardatz nagusiak zein dituzten jakitun, orain tokian tokira egokitu nahi dute estrategia, autonomia emanez udalerriei. Bere pendulua ere badu finkatzeko. Hots, soziologiari so egin, eta asmatu beharko du non jo oso ezkerretik eta non plazaratu identitate kontuak. Horrek denak denbora bat eskatuko die, eta, lehen hauteskunde zikloa bete ondoren, gutxienik lauzpabost urteko perspektibarekin aritzea, ez baita epe motzean aldaketarik espero.♦