Piztien hizkuntzan mintzo nintzen.
Lainopean ezkutatzen den behorra bezala,
egunak ematen nituen desagertuta.
Adarrei bakarrik uzten nien azala ukitzen.
Dar-dar egiten nuen euripean.
Gutxi ziren gordetzen nituen oroitzapenak,
doi-doi zuregana bueltatzeko behar nituenak.
Animalia otzan baten gisan hartzen ninduzun bueltarakoan,
errukiz eta nahigabez.
Oinutsik elurretan.
Jakin gabe zer egin ez zeneukanarekin.