Maite zaitudala badiot min eman nahi dizut
Iritsi garela dirudi hilkintza laster amaituko da
Arrotz egingo zaigu etxea eta maite dudanaz idatziko dut orduan
Kale honen beste aldean zer dago
Zuk eta nik ez dugu berdin sufritzen
Nigandik urrun lehertu dira zure zainak zugandik urrun maiztu nire adiskidantzak
Tartean basamortuak dagoz demokraziak dagoz herri kisuztatuak
Ibaiko erdokatan itoek besoaz seinalatzen dizkidate
Harrotutako hiri-sarrerak zubi altxagarriak
Ez daukat armarik sehaskan ezkutatzeko
Askatasun itsustu bat besterik ez bantustan atzendu bat besterik ez
Zein banderarenpean bataiatuko dugu maitasuna bigarrenez
Zein uretan zein haitzarriren bila
Proklama eder bat kopiatuko dut zure ireki guztietan irakurribako txatalak ageri dira
Gagozanak gagoz
Gurean ez da soldadu ezezagunik handizkako askatasunik
Erraz dira desartikulatzen nire sentimentuak
Min eman nahi dizut poema bateko trintxera estalgarritik
Ezpaldutako arbolen etorbideak dauzkat, zeru bat
Gauez ureztatzen den futbol zelai bat bezalakoa eta uzteko karguak
Gaizki egiten ditut zubiak gaizki idazten dizut gaizki maite zaitut bakealdi egoskabe honetan
Zamaketariak okinak koldarrak gagoz
Gagozanak
Ibaia garbitzeko heldu den idortearen zain
Ikasiko dut magalean zure soina nola batu, bizkarrera nola ekarri
Isiltzen banaiz iduriko du minik ez dela hemen
Zorionaren piketeak jabetu direla lantoki guztiez muino guztiez kaleez
Eta nik min eman nahi dizut maite zaitudanean