Irail batez, Gudari Egunarekin, liburu azokara
eraman gintuen amak, familiakoak bisitatzera.
Manifa ostean poliziak gogor eraso zuen,
Miguel Sanchez-Ostizen azkenaren salmenta
kolokan jartzeraino oldarkor.
Ofentsiba haren unerik kritikoenean
mostradore azpian ezkutatu genuen
zakurren borretatik ihesi zetorren gaztea.
Disimuluz, liburuak erosi eta saldu genituen,
polizien begiradak iaioki driblatu bitartean.
Liburu-saltzaileen familia batean sortzea
abentura da, eta hori ez da abantaila bakarra,
liburu edo diskoen faltarik ez baitugu sekula izan.
Garaiko pilotakada eta ke poteen neurrian
izan ditugu beti eskura, nahi adina.
Familiako liburu-dendetan pasatzen genituen
arratsaldeak, liburuen prezioak lapitzez jartzen,
gazte literatura saileko sekretuak desestaltzen.
Letra arteko giro horrek, ordea, ez zigun
irakurzaletasunaren bide maldatsua aski lautu.
Gaur, sendiko oreka ezin harmonikoago hori
pitzatu da, egoerak leher egin du eta mesfi dantza
eta errezeloak nagusitu dira gurean. Baina, aizu,
nola jakin ahal nuen nik heriozko bekatua dela
Paul Auster nor den galdetzea.
Enpin…
Gora gure gudariak.
Gora liburu-saltzaileak.