Poema tristeak alaitasunari egindako gorazarre sekretuak dira. Ahal izatera, nik itsasontzi jaio nahiko nuke, bere hondoratzerantz doana, eta badakiena iceberg bat dagoela beretako. Nire bizitzaren funtsa litzateke lasai igeri egiten ikastea. Natalia Litvinova Itzulpena: Castillo Suárez Irudia: Ainara Lasa
Badira gau ilunean baino ikusten ez diren hainbat gauza. Beldurrak eta arrainak hil arte hazi eta hazi eta hazi. Anari Irudia: Karl Fredickson
Abandonatu nauen jendeari maitagarria deritzot maitagarria eta batez ere argia argia ihesa bertutea izan daitekeelako bertutea traizioa edo hilketa izan daitezkeen bezala baina traizioa edo hilketa baino dotoreago beti askoz dotoreago beti ohea gau erdian isilean uztea eta isilean musu ematea azken musua azken keinu gozoa gozoa aurrez aurre arantzak trukatzearen aldean eta gutxienez…
Karriken alde bietara begiratzen irakatsi zigun amak arrebari eta bioi. Kuartelen inguruak saihesten erakutsi zigun, badaezpada ere. Gauza materialei balioa kentzen erakutsi zigun amak arrebari eta bioi. Eta kuartelekoa ez, beste edozein bide hartzeko esaten zigun sarri. Telebistak dioena zalantzan jartzen irakatsi zigun amak arrebari eta bioi. Kuartelen aurretik ez pasatzekoa gogoratzen…
Marea igotzen denean estutzen den hondartza horren moduan estutzen bizitza. Eta hitz haien beste aldean, sumatu baino egiten ez zenuen norbait. Barkatzeko eskatzen zenion zeure buruari agian egin ere ez zenituen hainbat gauzengatik. Eta ahazteko eskatzen zenion egin zenituen beste hainbatengatik. Eta orduan zu. Beste zu. Anari Irudia: Azrul Aziz
Nire insomnioaren ateak irekita utziko dizkizut bueltatzen bazara. Castillo Suárez Irudia: Martino Pietropoli