Torturak

 

Ezer ez da aldatu.

Gorputza mingarria da,

jan egin behar du, lo egin behar du, arnasa hartu.

Azal mehea dauka, eta isuri egiten duen odola

hortz eta azkazal kopuru egokiak

hautsi egiten diren hezurrak, eten egiten diren junturak.

Torturak kontuan hartzen du hori dena.

 

Ezer ez da aldatu.

Gorputza ikaratu egiten da Erroma sortu aurretik

eta Erroma sortu ondoren ikaratu zen bezala,

Kristo aurreko eta ondoko hogeigarren mendean bezala.

Torturak berdin dirau, lurra da murriztu egin den bakarra,

eta dena gertatzen da pareta bitarte bezala.

 

Ezer ez da aldatu.

Gizaki gehiago dagoela, besterik ez

irain berriak erantsi zaizkiela betiko irainei

benetakoak, asmatuak, aldian aldikoak eta inoiz ezekoak,

baina gorputzak erantzuten dien garrasia

errugabearen oihua zen eta izango da beti

denborak eta tonalitatek ezarritako eskalaren arabera.

 

Ezer ez da aldatu

ohitura, zeremonia eta dantza batzuk izan ezik.

Baina burua babesten duten eskuek

mugimendu bera egiten dute beti.

Gorputza bihurritu egiten da, izutu, askatu egin nahi du

behaztopan jausten da, edo belaunak zorabiatzen zaizkio

ondoeza egiten zaio, puztu egiten da, adurra dario, odola.

 

Ezer ez da aldatu

ibaien arroa

oihan, kostalde, basamortu eta glaziarrak izan ezik.

Bazter hauetan barrena doa arima erratua

ezkutatu egiten da, itzuli, hurbildu edo urrundu egiten da

bere buruaz arrotz, beti harrapagaitz

noiz seguru, noiz bere buruaz etsita.

gorputza, ordea, gorputza bada: eta da eta da eta da

eta, egia esan, ez dauka non.

 

Wislawa Szymborska
Itzulpena: Koldo Izagirre
Irudia: Ainara Lasa

Utzi erantzuna