(Juan Karlos Izagirreren agintaldiko kontakizunaren –Politikaren beste ikuspegi bat– hirugarren eta azken post scriptum-a, Donostia 2016 Kultur Hiriburutzaz, inaugurazio ekitaldi nagusiaren bezperan). Izagirrek dio Itziar Nogerasek 2014ko apirilean zuzendari kargua utzi zuenean Donostia 2016 “kolokan” egon zela. Orduan hartu (behar izan) zuten zuzendari ez-euskaldun bat: Pablo Berastegi. Kontu haiez mintzo da Izagirre: “Donostia 2016an atera diren lanpostu guzti-guztietan euskara eskatu zen. Eta bilera guzti-guztiak euskaraz egiten ziren, bai instituzionalak –Espainiako Gobernukoak sartu ziren arte–, bai langileekin egindakoak. Itziar Nogeras zuzendariak egun batetik bestera dimisioa eman zuen, eta krisi potoloa genuen. Esango genuke Donostia 2016 orduan benetan egon zela kolokan. Soslai berria zehaztean, guk genioen zuzendari berriak ere euskalduna izan behar zuela, baina Jaurlaritzak eta Madrilek zioten proiektuaren krisia zela-eta horrek arriskuak zekartzala. Beraz, erabaki genuen Bruselaren irizpideak segitzea. Bruselak esan zuen zuzendariak, esperientzia izateaz gain, jakin behar zuen hizkuntza bakarra ingelesa zela, eta hortik aurrera baloratuko zirela euskara eta gaztelera. Deialdiak Europa mailakoa izan behar zuela ere bazioen Bruselak. Hizkuntza irizpide haien berri euskalgintzako eragileei hasieratik eman genien. Azken hiru finalisten artean ez zegoen euskaldunik, eta guk hirurak ohartarazi genituen, lana non egingo zuten esanez eta galdetu genien zer suposatzen zuen horrek beraientzat. Sentsibilitatea erakutsi zuten. Haien artean zegoen Pablo Berastegi, eta hark irabazi zuen”.♦

—
Oharra (2016-01-25). Irakurle batek  bidalia: “Joan den larunbatean Viktoria Eugenian izan nintzen, Donostia 2016ko ekitaldi ofizialean, eta Espainaiko Kultura ministroak euskara gehiago erabili zuen Pablo Berastegik baino. Harrapazak!”.